Καταχωρήθηκε 17 December 2009 - 02:30 AM
Πριν από λίγο καιρό όπως είχα δημοσιεύσει και σε άλλο άρθρο έγινα κάτοχος μίας νέας DSLR, της Nikon D700.με την ευκαιρία που είχα ως αδειούχος αλλά με τα βενζινάδικα να στερεύουν έκανα μία μικρή βόλτα στην ορεινή Αρκαδία για να δοκιμάσω την D700.
Κατ' αρχή να πούμε λίγα πράγματα για τα χαρακτηριστικά της μηχανής.
Η D700 είναι για μένα η entry level στην επαγγελματική σειρά της Nikon αν και η ίδια η εταιρία προτάσσει την D300 και D300s. Ωστόσο αν και η παραπάνω μηχανή έχει πολύ καλά χαρακτηριστικά ωστόσο είναι DX φορμάτ και όχι FX.
Τι σημαίνει αυτό? Πολύ απλά ο αισθητήρας της D300 έχει το ίδιο μέγεθος με τη ερασιτεχνική σειρά της Nikon δηλαδή έχει μέγεθος 23,6 x 15,8 mm (DX Format) ενώ η D700 είναι full frame δηλαδή ο αισθητήρας της έχει μέγεθος 36,0 x 23,9mm (FX Format) δηλαδή όσο ακριβώς είναι και το κλασικό φιλμ των 35mm!!!
Αυτό βέβαια για μένα έχει ένα μείον. Εκτός από τον 70-300 και ένα παλαιό 35-80 φακό που είχα με την παλαιά F60 όλοι οι υπόλοιποι φακοί ήταν DX format.
Οι φακοί DX εστιάζουν ακριβώς στο μικρότερο αισθητήρα που έχουν οι ερασιτεχνικές με αποτέλεσμα όταν χρησιμοποιούνται από μηχανές με FX φορμάτ να έχουμε ένα crop που κόβει πράγματα από το πλάνο.
Στη D700 όταν έχει ένα DX φακό απάνω στο σκόπευτρο υπάρχει ένα τετράγωνο που σου ορίζει ακριβώς το μικρότερο πλάνο που θα πάρεις . Έτσι μπορείς να εστιάσεις στο θέμα σου χωρίς να φοβάσαι τι θα αφήσει απ'εξω ο φακός.
Εγώ έχω ήδη 3 φακούς με DX φορμά. Ένα 18-70, 18-105 και 35mm. Αυτό θα με αναγκάσει να βρω κάτι αντίστοιχο με τον 18 – 70 σε FX φορμά. Αν και ότι ποιο κοντινό αν θυμάμαι καλά ήταν ένας φακός 24 – 85, πάντα για φακούς Nikkor!!!
Βέβαια το αντίστοιχο συμβαίνει όταν χρησιμοποιείς ένα FX φακό σε μία DX μηχανή. Πάλι γίνεται ένα crop αφού ο φακός εστιάζει σε μεγαλύτερη επιφάνεια από αυτή του αισθητήρα. Μαζί με την D700 απέκτησα και ένα νορμάλ φακό FX Nikkor AF-S 50mm 1:1.4G.
Με αυτό το φακό τράβηξα και τις περισσότερες φωτογραφίες που βλέπετε στο άρθρο!!! Επίσης χρησιμοποίησα και τον AF-S Nikkor 18-70mm 1:3,5-4,5G ED που όπως είπα και ποιο πάνω είναι DX φορμάτ.
Να αναφέρω εδώ ότι η εστιακή απόσταση που αναγράφετε στους φακούς είναι η αντίστοιχη σε 35mm φορματ και όχι η πραγματική σε ότι αφορά τις μηχανές με μικρότερο από full frame αισθητήρα. Σε SLR συνήθως ή πραγματική τιμή της εστιακής απόστασης βρίσκετε πολλαπλασιάζοντας την ονομαστική τιμή με 1,5.
Έτσι για τον φακό των 35mm που έχω η πραγματική εστιακή του απόσταση όταν είναι 35 Χ 1,5 52,5mm.
Η αναλογία αυτή δίνετε από τον κατασκευαστή συνήθως μέσα στα χαρακτηριστικά που αναφέρουν οι οδηγίες χρήσης.
Ο αισθητήρας αυτός έχει ανάλυση 12 Megapixel και το μέγεθος της εικόνας μπορεί να φθάσει τα 4.256 x 2.832 pixel σε FX φορμά και 2.784 x 1.848 pixel σε DX φορμά.
Οι εικόνες μπορούν να αποθηκευτούν σε NEF (RAW) ή JPG format καθώς και σε TIF, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα να αποθηκεύονται ταυτόχρονα και στα δύο format (NEF + JPG).
Η ταχύτητα της μηχανής μπορεί με την μπαταρία της να φτάσει τα 5 καρέ το δευτερόλεπτο ενώ με τροφοδοσία από τροφοδοτικό ή τροφοδοτικό πολλαπλών μπαταριών φτάνει τα 8 καρέ τα δευτερόλεπτο.
Το εύρος του ISO είναι 200 – 6400 με δυνατότητα μείωσης σε αντιστοιχία ISO 100 ή αύξησης σε αντιστοιχία ISO 25600!!!
H ταχύτητα κλείστρου μπορεί να ρυθμιστεί από 30” μέχρι 1/8000 του δευτερόλεπτου. Φυσικά υπάρχει και λειτουργία Β (Bulk) που αξιοποιήτε πολύ καλά με το ανάλογο ντεκλασέρ.
Η χρήση της είναι απλή και εαν έχετε χρησιμοποίησει παλαιότερα DSLR της Nikon δεν θα σας δυσκολέψει.
Εκείνο που κάνει εντύπωση με την μία είναι ότι απουσιάζει ο περιστροφικός επιλογέας μέσου το οποίου διαλέγαμε σε άλλα μοντέλα το mode ή τα έτοιμα προγράμματα.
Εδώ δυστυχώς για τον αρχάριο δεν έχουμε καθόλου έτοιμα προγράμματα. Το mode της μηχανής επιλέγετε από τον συνδυασμό του περιστροφικού επιλογέα στα δεξιά και του πλήκτρου mode.
Εύκολα ρυθμίζεις το White Balance, ISO, φορματ και ποιότητα αρχείου φωτογραφίας. Επίσης στον ίδιο περιστροφικό επιλογέα με τα παραπάνω που είναι στ' αριστερά μπορούμε να επιλέξουμε τη ριπή αν θα είναι single , γρήγορη Low ή γρήγορη High. Στο ίδιο υπάρχει και η επιλογή για αυτοφωτογράφιση και η παραμονή του κλείστρου σε ανοιχτό για αποκάλυψη και καθαρισμό του αισθητήρα!!!
Παρόλο που λείπουν έτοιμα προγράμματα ή μηχανή σε βοηθάει στη σωστή ρύθμιση δίνοντας σου πόσο συν ή πλην απέχει η φωτογραφία σου από το ιδανικό αποτέλεσμα ώστε εσύ να μπορέσεις αυξάνοντας ή μειώνοντας ανάλογα το διάφραγμά ή την ταχύτητα να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Φυσικά το αυτόματο mode υπάρχει και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε όταν δεν μας ενδιαφέρει το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα αλλά μία απλή παρεήστική φωτογραφία που θα μοιραστούμε με τους φίλους μας αλλά δεν έχουμε την απλή κομπακτ μαζί μας.
Τρίτη σχεδόν μεσημεράκι λοιπόν και παίρνω το δρόμο για ορεινή Αρκαδία. Στόχος η Βυτίνα και μετά από σύντομη παραμονή για Μαγούλιανα και τελικά Λάστα.
Είναι μικρά χωριά της Αρκαδίας που σήμερα σε μεγάλο ποσοστό είναι εγκαταλελειμμένα.
Εκεί είναι όμως πού βρίσκεις την ηρεμία σου αλλά μπορεί να βρεις και κάποιο θέμα για φωτογράφηση που θα σε κάνει να ασχοληθείς για λίγη ώρα. Ιδίως αν η μηχανή είναι καινούργια και δεν βλέπεις την ώρα να αρχίσεις τους πειραματισμούς!!!
Αυτό είναι που μου αρέσει περισσότερο και στη νέα ψηφιακή τεχνολογία!!! Αν και το φιλμ έχει μία αξεπέραστη ποιότητα στην εκτύπωση ωστόσο κάθε φορά που εξορμούσα με τη F60 έδινα και ένα σκασμό λεφτά για εμφάνιση και εκτύπωση πέρα από την αγωνία που σε τρώει για το τι χαζομάρα θα έχεις κάνει.
Τώρα πειραματίζομαι όσο θέλω. Βάζω τη CF απάνω και παίζω με τις ώρες!!! Μόνος περιορισμός η μπαταρία. Η χωρητικότητα δε με ανησυχεί αφού πάντα έχω μαζί μου netbook και δίσκο για άδειασμα!!!
Μέχρι την έξοδο για Βυτίνα το ταξίδι είναι άνετο μέσω της Ε.Ο Αθηνών – Κορίνθου και Κορίνθου – Τριπόλεως.
Το όρια αυξήθηκαν κατά 10χλμ και τώρα πας με 130 με μεγάλο μέρος της οδού ενώ έχουν παραδοθεί στη κυκλοφορία και δύο νέα τούνελ.
Η σήραγγα του Αρτεμισίου έχει πλέον δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση πράγμα που σημαίνει ότι έχουν παραδώσει και το δεύτερο τούνελ.
Δε σταματάμε για καφέ στην Αλέα αλλά συνεχίζουμε μέχρι την έξοδο για Βυτίνα!!! Εκεί φυσικά βγαίνουμε και συνεχίζουμε ευθεία. Έχουμε το νου μας για ένα καφέ από ξύλο και πέτρα με ονομασία αν θυμάμαι καλά Δημόπουλος ή Δημητρόπουλος.... και τέτοιο.
Δε κάνω διαφήμιση αλλά είναι ένα καφέ με ζεστό περιβάλλον και νόστιμα γλυκά και πιστεύω ότι θα αρέσει σε πολλούς.
Πίνουμε το καφεδάκι μας τρώμε και το γλυκάκι μας και συνεχίζουμε για Βυτίνα!!
Βυτίνα!!! Αφήνουμε τα τροχοφόρα στο πάρκινγκ και πάμε να αγοράσουμε μελί
Στη Βυτίνα είναι και οι πρώτες φωτογραφίες που τράβηξα. Δεν είχα και πολύ χρόνο γι' αυτό τράβηξα λίγες κοντά στο δημοτικό πάρκινγκ και αφού αγόρασα μέλι από έλατο πήρα ξανά το δρόμο. Κινούμαι προς τα Μαγούλιανα αλλά δεν φεύγουμε από το δρόμο που ήρθαμε.
Και στη Βυτίνα υπάρχουν όμορφα εγκαταλελειμμένα αρχοντικά
Πάμε προς την κεντρική πλατεία για... μέλι. Διακρίνετε το ρολόι της εκκλησίας
Καθώς βγαίνουμε από τη Βυτίνα υπάρχει ταμπέλα που λέει προς Αλωνίσταινα. Η διαδρομή μέχρι τον κεντρικό δρόμο είναι πολύ ποιο όμορφη ανάμεσα σε δεντρά.Εδώ τράβηξα για δεύτερη φορά φωτογραφίες για να σας δείξω την ομορφιά της διαδρομής που όμως είναι σύντομη.Με το 50mm φακό πάντα και με το πρώτο κλικ πήρα αυτό που ήθελα. Μια αποτύπωση της διαδρομής όπως ακριβώς την αντιλαμβάνομαι με σωστά χρώματα και φωτοσκιάσεις.Ο καιρός είχε ήδη γίνει μουντός με βαριά συννεφιά και είχε αρχίσει να ψιχαλίζει.Φυσικά αυτό δεν μας πτοεί. Ίσα ίσα που είναι ότι καλύτερο για τέτοιες περιοχές.Κρίμα βέβαια γιατί ήθελα να δω τη μηχανή πως “γράφει” σε ηλιόλουστη μέρα αλλά δεν πειράζει... Στην Ελλάδα είμαστε δεν θα χαθεί ο ήλιος!!!
Ο δρόμος έξω από τη Βυτίνα πρός Αλωνίσταινα!!!
Βγαίνουμε στον κεντρικό δρόμο και πάμε δεξιά... Αριστερά γυρίζουμε πίσω ενώ ευθεία πάμε προς Αλωνίσταινα.
Συνεχίζουμε ευθεία μέχρι να βρούμε μια ταμπέλα που δείχνει δεξιά για Μαγούλιανα, Βαλτεσινίκο και Λάστα.
Εκεί φυσικά πάμε δεξιά και ξεκινάει η ανηφόρα... Προσοχή εδώ γιατί οι δρόμοι από εδώ και πέρα γίνονται επικίνδυνοι. Υπάρχει στενότητα, υπολείμματα κατολισθήσεων, λακκούβες, καθιζήσεις και νεροφαγώματα. Εδώ προσθέτουμε τα τοπικά Datsun που δε γνωρίζουν ότι Κ.Ο.Κ δεν είναι το γνωστό γλυκό!!!
Ωστόσο πριν από την διασταύρωση που αναφέρω και λίγο μετά τη Βυτίνα υπάρχει άλλη διασταύρωση στ' αριστερά που λέει προς Ελάτη. Πάρτε αυτό το δρόμο μέχρι τη Στεμνίτσα. Είναι απίστευτα όμορφή και γραφική διαδρομή.
Όσοι θέλουν να επισκεφθούν ορεινά εγκαταλελειμμένα χωριά ή και να γνωρίσουν τις ομορφιές του Μαινάλου καλά θα κάνουν να έρθουν με κάποιο 4Χ4.
Τα Μαγούλιανα είναι το πρώτο χωρίο που συναντάμε και μοιάζει να το έχουν κρεμάσει σα στολίδι στην πλαγιά του Βουνού. Εδώ έβγαλα άλλες 2 φωτογραφίες που βλέπετε παρακάτω. Η πρώτη είναι πριν φτάσουμε στο χωριό όπως αυτό αποκαλύπτετε μετά τη στροφή του δρόμου, ενώ η δεύτερη αφού έχουμε φύγει και βλέπουμε πλέον όλο το χωριό από πάνω!!
Τα Μαγούλιανα από ψηλά
Συνεχίζουμε μέχρι να συναντήσουμε άλλες δύο ταμπέλες και ακολουθούμε αυτή που δείχνει προς τη Λάστα.Εδώ θέλει αρκετή προσοχή στο δρόμο και φθάνουμε στη πρώτη στάση μας στο κεφάλι οπού ένας πέτρινος όγκος μοιάζει με γυναικείο κεφάλι. Δυστυχώς έχω ακούσει ότι θα το γκρεμίσουν γιατί έχει διαβρωθεί αρκετά και πλέον αποτελεί κίνδυνο!!!
Πλησιάζοντας στο χωριό και ενώ ο τρούλος της Εκκλησίας φαίνεται καθαρά όπως και το νεκροταφείο που χωριού εκείνο που συναντάμε πρώτο είναι το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.
Έχει ανακαινιστεί πλέον και δεν γνώρισα αμέσως την τοποθεσία. Εδώ τα καλοκαίρια την δεκαετία του '80 η νεολαία του χωριού με το φραπέ ανά χείρας κάθε απόγευμα απολάμβανε την θέα κατά το ηλιοβασίλεμα!!!
Εδώ προσπάθησα να προσεγγίσω τα βραχάκια όπου τότε κάθονταν οι έφηβοι και νέοι και απολάμβαναν το φραπεδάκι τους, ώστε να σας μεταφέρω την εικόνα που είχαν. Το έχουν κλήση με την ανακαίνιση αλλά τα κατάφερα και δεν μου έπεσα ούτε εγώ ούτε και η μηχανή!!!
Βουρ λοιπόν για το χωριό. Στην είσοδο μας καλωσορίζει μια ταμπέλα ενώ μία άλλη μας δίνει το δρόμο για το Αγριδάκι. Είναι ένα εγκαταλελειμμένο πλέον χωριό που αν και πολύ ήθελα να πάω για να σας μεταφέρω εικόνες ωστόσο ο δρόμος δεν το επιτρέπει αν δεν έχεις κάποιο 4Χ4...
https://www.retrovisions.gr/index.php/2014-08-15-21-03-07/2014...