Καταχωρήθηκε 20 December 2009 - 06:41 AM
Και επειδή το οδοιπορικό θα ήταν ατελές αν δεν σας ανέφερα το δεύτερο σκέλος της διαδρομής πάρτε λοιπόν το οδοιπορικό στην ορεινή Αρκαδία μέρος Β
Όπως είχα αναφέρει και στο πρώτο άρθρο μια άλλη όμορφη διαδρομή είναι μετά την Βυτίνα να πάρετε τον δρόμο προς Ελάτη – Στεμνίτσα – Δημητσάνα.
Η Ελάτη από το σταυροδρόμι δεν είναι μακριά μόνο 5 χιλιόμετρα. Η Στεμνίτσα απέχει 30 και η Δημητσάνα περίπου 36!!!
Η διαδρομή ανάμεσα στα έλατα
H Εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής στο δρόμο για την Ελάτη
Ωστόσο o στόχος μας είναι το Λιμποβίτσι, το χωριό του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη!!!
Όπως είχα γράψει και στο προηγούμενο άρθρο η διαδρομή είναι πολύ όμορφη και γραφική μέσα σε έλατα συναντώντας βρύσες με τρεχούμενο νερό και γραφικά εξωκκλήσια!!!
Μία από τις πρώτες εκκλησίες που συναντάμε είναι και η Ζωοδόχος Πηγή, η οποία βρίσκετε άμεσα σε έλατα και καρυδιές σε ένα όμορφο και ειδυλλιακό τοπίο. Μπορείτε να καθίσετε και να ξεκουραστείτε πίνοντας δροσερό νεράκι από την πηγή που υπάρχει στη άκρη του δρόμου!!!
Αφού δροσιστείτε συνεχίζετε ευθεία μέχρι να βρείτε την ταμπέλα που δείχνει δεξιά προς Λιμποβίτσι.
Εδώ να πούμε και πάλι ότι οι δρόμοι είναι μεν ασφαλτοστρωμένοι αλλά σχετικά στενοί και επικίνδυνοι με λακκούβες νεροφαγώματα και πέτρες από κατολισθήσεις καθώς και ζώα που διασχίζουν το δρόμο. Γι αυτό μεγάλη προσοχή και χαμηλές ταχύτητες!!!
Η εκκλησία στη πλατεία στο Λιμποβίτσι
Η προτομή του Θ. Κολοκοτρώνη
Παίρνουμε το δρόμο προς το Λιμποβίτσι και μετά από λίγα λεπτά βρισκόμαστε στην κεντρική πλατεία του χωριού. Εκεί βλέπουμε ένα καφενείο , ένα κτίριο που χρησιμοποιήτε από τη δασική υπηρεσία και την ανακαινισμένη εκκλησία του χωριού!!!
Το Λιμποβίτσι δυστυχώς είναι ένα εντελώς εγκαταλελειμμένο χωριό και όλα τα σπίτια δεν έιναι τίποτε άλλο εκτός από ένα σωρός πέτρες.
Μερικά μέτρα από την πλατεία βρίσκετε η προτομή του Γέρου του Μωριά. Αυτή ίσως και να δίνει κάποια ελπίδα πώς πάντα στις δυσκολίες και του κινδύνους “εξωτερικούς ή εσωτερικούς” θα υπάρχουν κάποιοι ηγέτες που θα ενδιαφέρονται για το καλό όλων και όχι “περί πάρτης”.
Δίπλα ένα σπίτι που κτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 90 και το έχουν ως το σπίτι των Κολοκοτρωναίων και ως ένα μικρό μουσείο χωρίς πολλά και ουσιώδη εκθέματα!!!
Στη κεντρική πλατεία θα βρείτε και εδώ βρύση με φρέσκο δροσερό νερό. Δίπλα ακριβώς από την βρύση ξεκινά ένα μονοπάτι που όπως λέει η ταμπέλα είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί στα λημέρια των Κολοκοτρωναίων.
Το ονομαζόμενο σπίτι του Κολοκοτρώνη
Το εσωτερικό του σπιτιού
Στη πραγματικότητα το μονοπάτι αυτό περνάει μέσα από εκεί που ήταν το Λιμποβίτσι και και φτάνει στο ψηλότερο σημείο του πέτρινου όγκου που βρίσκετε πάνω από την κεντρική πλατεία.
Παίρνοντας το μονοπάτι αυτό θα περάσετε μέσα από πολλά χαλάσματα που δηλώνουν τις θέσεις που ήταν τα σπίτια του χωριού δίνοντας τη γνωστή πικρία για την παντελή εγκατάλειψη από το κράτος των ιστορικών και ιερών τόπων αυτής της χώρας.
Φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο έχουμε μία υπέροχη θέα του γύρο χώρου και των ορεινών όγκων που τον περιβάλουν γεμάτοι από έλατα!!!
Στο έρημο Λιμποβίτσι έχουν βρει καταφύγιο μικρές σαύρες που πετάγονται τρομαγμένες από τον ήχο της μπότας σας
Μόνο χαλάσματα σαν και αυτά θα συναντήσετε στη θέση που ήταν άλλοτε τα σπίτια του ιστορικού χωριού
Ξεκουραζόμαστε λίγο θαυμάζουμε τη θέα και επιστροφή στη πλατεία για καφεδάκι...
Συνεχίζουμε τη διαδρομή μας προς τη Στεμνίτσα!!!
Η Στεμνίτσα είναι και αυτή όπως όλα τα χωριά και πόλεις της Αρκαδίας συνυφασμένη με τον αγώνα της απελευθέρωσης και την πρώτη πελοποννησιακή γερουσία!!! Καθόμαστε λοιπόν για γλυκάκι στη κεντρική πλατεία της Στεμνίτας κάτω από τη σκιά και τη δροσιά που προσφέρουν τα πλατάνια για να συνεχίσουμε μετά προς τη Δημητσάνα.
https://www.retrovisions.gr/index.php/2014-08-15-21-03-07/2014...