Η υπόθεση ήταν απλή,μα πάρα πολύ απλή όπως και σε όλα τα arcade games της εποχής εκείνης.Πρόκειται για ένα κλασσικό shoot em up παιχνίδι στο οποίο διαθέτετε ένα διαστημόπλοιο το οποίο κινείται στο αχανές σύμπαν.Στον δρόμο του όμως εμφανίζονται κάποια περίεργα εξωγήινα όντα τα οποίο στοιχίζονται σε εξάδες οχτάδες κλπ και σας επιτίθενται.Εδώ εσείς ακονίζετε το δάχτυλό σας και χτυπάτε όσο γίνεται ποιο γρήγορα το κουμπί του fire.Τα πυροβολείτε και τα σκοτώνετε.Η μόνη προστασία που έχετε είναι η δυνατότητα να ενεργοποιήσετε μια ασπίδα για μερικά δευτερόλεπτα σε κάθε level κάνοντάς σας άτρωτους στις βολές των εχθρών και φυσικά τους ελιγμούς του joystick που εκεί χρειάζεται απαραιτήτως. .

 

Το galaga αν και πολύ παλιό παιχνίδι είχε καλά στοιχεία για να τραβήξει τον υποψήφιο παίχτη.Είχε χρώματα και αντιθέσεις εξαιρετικό και γρήγορο animation,σε συνεργασία με τον καλό ήχο (μην φανταστείτε ορχηστρικά τύπου star wars) κολλούσαν τον παίχτη στην οθόνη του παιχνιδιού για αρκετή ώρα.

 

Στα θετικά του το galaga είχε ασφαλώς τα γραφικά του τα οποία ήταν πολύ καλά για την εποχή του αλλά και ο ήχος του που ταίριαζε απόλυτα με το συγκεκριμένο ύφος του παιχνιδιού.Στα θετικά θα βάζαμε και την γρήγορη και απροβλημάτιστη κίνηση των sprites.

 

Εδω γεννιέται το ερώτημα...Τι αρνητικό θα μπορούσαμε να βρούμε σε ενα παιχνίδι που κυκλοφόρησε το 1981 και με ποια κριτήρια θα αποφασίζαμε.Η απάντηση έρχεται κοιτώντας όλο τον υπόλοιπο ανταγωνισμό σε εκείνη την εποχή και πραγματικά δεν μπορέσαμε να βρούμε τίποτα το οποίο δεν θα μας άρεσε.Απλά ίσως το μοναδικό αρνητικό το οποίο όμως υπήρχε σε όλα τα παιχνίδια αυτού του είδους ήταν το μονότονο μαύρο backround το οποίο δεν αλλάζει ποτέ.Εντάξει ξέρουμε ότι είχαμε να κάνουμε με διάστημα αστέρια πλανήτες οκ.Είχε όμως και αυτό την μαγεία του δεν νομίζετε?