Kαταχωρήθηκε 17 January 2010 - 07:41 AM

Δημήτρη δεν θα σου πω κάτι άλλο...απλά έκανα copy paste την δουλειά σου για το αρχείο μου!
(Θέλουμε και άλλα στο μέλλον...)

Καταχωρήθηκε 17 January 2010 - 07:53 PM
Ουάου!!!! Πολύ καλή δουλειά, σίγουρα θα πλήρωνα για να διαβάσω κάτι τέτοιο! Τρομερή αποκάλυψη για εμένα η χρησιμότητα της αντιστρεπτικής ράβδου. Τώρα που διάβαζα όλα αυτά παιδιά μου ήρθαν στο μυαλό τα αποκολλημένα πέλματα από τα αναγομωμένα λάστιχα των φορτηγών που έχουν εκτοξευτεί κατά καιρούς ένθεν και ένθεν της εθνικής οδού!!!

Καταχωρήθηκε 17 January 2010 - 09:18 PMέκανες πρώτα από όλα να κάτσεις παρά τις υποχρεώσεις που έχεις και να το φτιάξεις και κατα δεύτερον που το ανέβασες εδώ...+1 φίλε άξιος..

Μετά από 16 ώρες συνεχόμενης εργασίας νιώθω πραγματικά πολύ κουρασμένος...Αύριο το μεσημέρι θα επανέλθω εδώ να το συζητήσουμε το θέμα εις βάθος!

Θα ήθελα το θέμα σου να το δημοσιεύσουμε στο Another World που ετοιμάζεται πάντα με την άδειά σου βέβαια...





Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια, μου δίνουν «καύσιμο» γιά να συνεχίσω...

Όμως, δεν θα ήταν σωστό να εξελιχθεί το αντικείμενο σε μονόλογο. Σίγουρα θα έχετε απόψεις, αλλά και κάποιες απορίες από διάφορα γραφόμενα εντός του κειμένου. Ένας διάλογος λοιπόν, θα έδινε έναυσμα προς επέκταση του θέματος, ή το πέρασμα σε παραπλήσια θέματα συζήτησης.


Με αφορμή το παρόν post του akmaka, θέλω να εξηγήσω και την γενικότερη στάση μου:


Το θέμα δεν είναι βγαλμένο από περιοδικό αγώνων. Μπορεί να χρησιμοποίησα στοιχεία από σχετικό άρθρο μου (για να κερδίσω χρόνο χθες, αλλιώς θα... το έγραφα ακόμη), το οποίο είχα δημοσιεύσει, όχι σε περιοδικό αγώνων, αλλά σε ειδικό τεχνολογικό περιοδικό για μηχανολόγους εξειδικευμένους στην αυτοκίνηση. Τα περιοδικά αγώνων δεν με ενδιαφέρουν γιατί ασχολούνται με επιφανειακά θέματα, και αυτά που γράφω δεν είναι κατανοητά στο ευρύ αναγνωστικό κοινό τους. Το επαναλαμβάνω και ας γίνομαι κουραστικός, πως οι αγώνες γενικότερα (έστω κι αν εγώ έτρεχα επί χρόνια στην χώρα μας) δεν με απασχολούν, αλλά μόνο η τεχνολογία τους, η φυσική που διέπει την αγωνιστική αυτοκίνηση, η οδηγική τεχνική και η φυσιολογία του οδηγού.
Τα γραφόμενά μου, τώρα και στο μέλλον, δεν αποτελούν παράθεση έτοιμων πληροφοριών από πηγές, αλλά προσωπικη μελέτη (στην οποία χρησιμοποιούνται βέβαια βασικά στοιχεία και αρχές παρμένες από την φυσική, μηχανολογία κ.λπ. αλλά μέχρι εδώ) και πειραματισμό και εμπειρία που προέκυψε από την δική μου (ψαγμένη όσο δε παίρνει, με G-Analyst όργανο και μελέτη των data του) αγωνιστική εμπλοκή (kart και ράλι ασφάλτου). Άλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος που τα κείμενά μου έγιναν δεκτά σε έντυπο τέτοιου είδους, που δεν δέχεται έτοιμες πληροφορίες, αλλά εργασίες. Γιά αυτό, τα γραφόμενα αυτά δεν θα τα βρείτε πουθενά αλλού γραμμένα έτσι. Η εννοιολογική ταύτιση των περιεχομένων τους με έγκριτα στοιχεία (π.χ. από την θεωρία των Milliken), αποδεικνύει απλώς και μόνον την ορθότητά τους.




Akmaka, βάλε ό,τι θέλεις στο Another World, θα στο πρότεινα κι εγώ.

Καταχωρήθηκε 17 January 2010 - 10:02 PM

Ξέρω...είμαι εκτός θέματος! Όμως....
ΕΤΡΕΧΕΣ ΣΕ ΑΓΩΝΕΣ;;; Πες μας και γι αυτό...εσύ έζησες θρυλικές στιγμές!

Καταχωρήθηκε 17 January 2010 - 10:19 PM

Αυτό το έμαθα από τους αγώνες..Γενικά οι γρήγοροι γύροι αποτελούν ένα συνδυασμό οδηγού αυτοκινήτου και ελαστικού το οποίο όμως σχεδόν απαραίτητα πρέπει να πατάει στις γραμμές που πατούν όλα τα αυτοκίνητα..Έτσι επιτυγχάνεται αυτό που λες Δημήτρη η ομοιοπολική πρόσφυση (εγώ δεν ήξερα ότι λέγεται έτσι)και στους αγώνες και ιδικά στην F1 μέχρι και το 92 τότε που φορούσαν ελαστικά ενός μόνο γύρου αυτό έδινε πολύ περισσότερο κράτημα αφού αυτά τα ελαστικά κρατούσαν τους χρόνους πολύ χαμηλά το πολύ 2 γύρους.Μου είπε ένας φίλος που είχε πάει τότε πως τα λάστιχα ήταν τόσο μαλακά που στις στροφές πετούσαν κομμάτια ολόκληρα επάνω στον δρόμο τα οποία έμοιαζαν με μαλακή πίσσα...Φανταστείτε λοιπόν την διαφορά του χρόνου του πρώτου αυτοκινήτου το οποίο έτρεχε σε καθαρή άσφαλτο νε το τελευταίο όχημα το οποίο πατούσε στις γραμμές των προηγούμενων..Κάπως έτσι ίσως σκεφτόταν ο Senna Και έβγαινε πάντα τελευταίος για να κάνει γρήγορο γύρο συν της άλλης φυσικά που δεν ήθελα να τον κόψει κανείς...

Στα Indycar επειδή οδηγούν κυρίως σε οβάλ πίστες έχουν ακόμη και διαφορετικά μεγέθη πελμάτων των ελαστικών σε κάθε πλευρά του οχήματος.Αν υποθέσουμε πως διανύουμε ένα γύρο σε μια αριστερόστροφη οβάλ πίστα για να μπορέσουμε και να στρίψουμε γρήγορα αλλά και να μην έχουμε ολίσθηση στην έξοδο αλλά και καθ όλη την διάρκεια της στροφής οι μηχανικοί τοποθέτησαν ελαστικά με μεγαλύτερο πέλμα στους εξωτερικούς τροχούς και άλλο τύπο γόμας,ρύθμισαν την γωνία camper με υψηλές γωνίες κλήσης διότι ως γνωστόν πέρα από τον εξωτερικό τροχό που όπως είπες Δημήτρη έχει μεγαλύτερη ταχύτητα, σε σχέση με τον εσωτερικό,ο εξωτερικός δέχεται τα μεγαλύτερα φορτία με αποτέλεσμα το ελαστικό να παραμορφώνεται έντονα επάνω στην στροφή. Έτσι με τις υπερβολικές αν θέλετε γωνίες ουσιαστικά το πέλμα πατάει κανονικά επάνω στην στροφή ενώ στις ευθείες πατάει ένα μικρότερο ποσοστό..Με αυτές τις ρυθμίσεις ο οδηγός οδηγεί κρατώντας κόντρα στο τιμόνι που θέλει να στρίψει στα αριστερά και να αφήνει το τιμόνι να στρίβει επάνω στην στροφή.Δηλαδή αν στην ευθεία αφήναμε το τιμόνι ελεύθερο τότε το όχημα θα έκανε επιτόπου τετακέ στα αριστερά...

Καταχωρήθηκε 17 January 2010 - 11:36 PM

Ορθότατα όλα αυτά που έγραψες φίλε akmaka, είσαι παρατηρητικός.Να συμπληρώσω τα εξής:

Όταν υπήρχαν στην F1 δύο εμπόλεμα στρατόπεδα προμηθευτών ελαστικών (Bridgestone και Michelin), ένα από τα πεδία μαχών τους, αθέατο στους «κοινούς θνητούς», ευρίσκετο επί του εδάφους! Και αυτό βασίζοταν στην ομοιοπολική πρόσφυση των ελαστικών. Βάσει αυτής, αναπτύσσονται ομοιοπολικοί χημικοί δεσμοί σύνδεσης μεταξυ των μακρομορίων του πέλματος επαφής με την γόμα που έχει παραμείνει στην άσφαλτο, παρέχοντας επιπλέον ποσοστό πρόσφυσης. Το κάθε στρατόπεδο λοιπόν, προσπαθούσε να κατασκευάσει γόμες με ασύμβατη ομοιοπολική «συγγένεια» με του αντιπάλου, ώστε οι ομάδες του καθενός να μην εκμεταλλεύονται τις λαστιχιές που άφηναν οχήματα των «άλλων», ιδιαίτερα στην διαδικασία των χρονομετρημένων.
Αφορμή για να πάρω χαμπάρι και να ψαχτώ γιά τον κρυφό αυτό πόλεμο, μου είχε δώσει η τακτική των ομάδων στα χρονομετρημένα. Εκεί, οι ομάδες έβγαζαν τον δεύτερο οδηγό τους στην πίστα (ή άλλης δευτερεύουσας ομάδας με ίδια μάρκα ελαστικών) για να στρώσει την άσφαλτο με το δικό τους «υλικό», και κατόπιν ακολουθούσε ο πρώτος της, για να πατήσει επάνω σε αυτά. Το παιχνίδι αυτό γινόταν αστείο, όταν οι ομάδες με ελαστικά του άλλου στρατοπέδου, προσπαθούσαν να «μπλοκάρουν» την άλλη, βγάζοντας ενδιάμεσα τον δικό τους δεύτερο οδηγό (ή άλλης υποδεέστερης ομάδος του ιδίου στρατοπέδου), γιά να «σκεπάσει» τις λαστιχιές αυτές με τις δικές του! Από ένα σημείο και μετά γινόταν ένα μπέρδεμα που έφτανε στα όρια του γελοίου για όποιον είχε πάρει χαμπάρι το «έργο»! Εκτός αυτού, οι λαστιχάδες είχαν διαφοροποιηθεί και στον χρόνο ανάπτυξης της ιδανικής θερμοκρασίας λειτουργίας των ελαστικών, για παρόμοιο λόγο.
Επίσης, τις ομάδες (των πρώτων θέσεων στο grid) εξυπηρετούσε περισσότερο το 1 – 3 στην σειρά εκκίνησης, παρά το 1 – 2. Ο λόγος ήταν πως ο δεύτερος οδηγός κατά την εκκίνηση θα πατούσε επάνω στα ίχνη του πρώτου και θα "εκτοξευόταν" καλύτερα στη δεύτερη θέση, αν λάβουμε υπ όψιν πως θα βρισκόταν στην ιδανική γραμμή, κάτι που δεν έχει ο δεύτερος του grid.
Η διαφορετική ομοιοπολική πρόσφυση είχε επίσης σημασία στον αγώνα. Ο προπορευόμενος άφηνε φρέσκα ίχνη που δεν εξυπηρετούσαν τον ακολουθόντα...
Επίσης, παιζόταν και ένα άλλο πονηρό κρυφό παιχνίδι, στα αεροδυναμικά «απόνερα» που αφήνουν πίσω τα μονοθέσια. Στις αεροδυναμικές σήραγγες είχαν ξοδευτεί χιλιάδες εργατώρες για να φτιαχτούν μπροστινά των μονοθεσίων «προσαρμοσμένα» στα «απόνερα» του βασικού αντίπαλου. Αυτοί κατόπιν τροποποιούσαν το πίσω μερος για να αλλάξουν τις δίνες που δημιουργεί, και ούτω καθ’ εξής. Νικητής σε αυτό ήταν κάποτε η Ferrari, με μπροστινά μέρη που επηρρεάζονταν όσο το δυνατόν λιγότερο από τις δίνες του κυρίως αντιπάλου. Δεν θα ξεχάσω τον Schumacher σε έναν αγώνα κάποτε (αν θυμάμαι καλά ήταν στο Monaco), που έχασε την εμπρός πτέρυγα, και έφτασε ως τα pits οδηγώντας... ταχύτατα το μονοθέσιο, παρά την απώλεια του σημαντικότερου αεροδυναμικού βοηθήματος!