Καταχωρήθηκε 18 August 2012 - 09:04 PM

O Commodore 64 αποτέλεσε στις γενεές που τον έζησαν ένα state of te art υπολογιστή ο οποίο έφερε τετοια τεχνολογία

Καταχωρήθηκε 18 August 2012 - 09:26 PM

Συγχαρητήρια!!!!

Νοσταλγική και αναλυτικότατη η παρουσίαση σου!!!

1000+ Μπράβο...

Καταχωρήθηκε 19 August 2012 - 03:05 AM

Πολύ υπέροχη παρουσίαση, μπράβο!

Καταχωρήθηκε 19 August 2012 - 09:00 AM

Άριστη παρουσίαση για ένα αγαπημένο μηχάνημα...εύγε!
Αν πρέπει να γκρινιάξω κάπου αυτό είναι στην υποκειμενική επιλογή των καλύτερων games...είναι τόσα πολλά όμως που και να γράψω κάτι άλλο πάλι μέσα θα είμαστε και οι 2

Καταχωρήθηκε 20 August 2012 - 11:22 AM

Εξαιρετική η παρουσίαση, από ένα master του χώρου... Μπράβο nkary. Να συμπληρώσω και εγώ (με την άδεια σου) το δικό μου λιθαράκι, από μια καθαρά τεχνο-οικονομική πλευρά :

Το μυστικό της επιτυχία του Commodore 64, κατά την άποψη μου, είναι ο συνδυασμός 2 αριθμών : των 64Kbytes της μνήμης και των 595 δολαρίων της τιμής.

Ο κόσμος τότε έδινε σημασία στο μοναδικό κατανοητό και μετρήσιμο χαρακτηριστικό : την μνήμη. Κάτι που είχε 64 "μαραφέτια" θα ήταν σίγουρα καλύτερο από αυτό που είχε 48, ή 32 ή 16. Και μπορεί ο ανταγωνιστικός υπολογιστής να μπορούσε να επεκτείνει τη μνήμη του και να φτάσει στα 64, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών δεν ήθελε να μπλέξει σε μια τέτοια διαδικασία. Σαν καταναλωτές δεν μιλάμε για τους χομπίστες που ήταν το πρώτο κοινό των Apple II, αλλά τα 17 εκατομμύρια απλούς χρήστες (ή μπαμπάδες από πιτσιρίκια/χρήστες/gamers). Και το πολύ καλό στην περίπτωση του Commodore ήταν ότι το marketing είχε αποφασίσει να συμπεριλάβει το μέγεθος της μνήμης στο όνομα του προϊόντος. Αν αντί για Commodore 64 είχε λανσαριστεί στην αγορά ως Commodore VIC30, αυτό θα είχε σίγουρα αρνητική επίδραση στις πωλήσεις.

Από όλα τα μετρήσιμα χαρακτηριστικά λοιπόν ενός home computer, η μνήμη ήταν το δυνατό selling point. Κανείς δεν έδινε σημασία στο ότι ο (σχεδόν ίδιος) επεξεργαστής του Atari 800 χρονιζόταν με διπλάσια συχνότητα (1,79 ΜΗz του ATARI αντί 1ΜΗz του Commodore). Οπότε θεωρητικά ο Atari έτρεχε προγράμματα σε κώδικα μηχανής τουλάχιστον 79% γρηγορότερα από τον Commodore. Βέβαια και το ήξερε αυτό η Commodore, αλλά πιστεύω ότι συνειδητά κράτησε τον χρονισμό χαμηλά, για λόγους οικονομίας : ένα ολοκληρωμένο που δεν θα λειτουργούσε αξιόπιστα στα 1.79MHz, μπορεί να λειτουργούσε μια χαρά στο 1MHz.

Με κάτι τέτοια κολπάκια κατάφεραν να λανσάρουν τον Commodore στα 595 δολάρια. Φυσικά ήταν ιδιαίτερα σημαντικό ότι τον επεξεργαστή τον αγόραζαν από εταιρία του ομίλου την Mos, οπότε τον αγόραζαν σε τιμή κόστους, τη στιγμή που όλοι οι αντίπαλοι τους τον αγόραζαν σε μια κανονική τιμή (που εμπεριείχε το κόστος ανάπτυξης του επεξεργαστή). Έτσι, Apple & Atari πλήρωναν για το κόστος σχεδιασμού και ανάπτυξης του επεξεργαστή, που χρησιμοποιούσε ο βασικός ανταγωνιστής τους, ο C64 !!! Και στην περίπτωση του TI-99 4/A η Texas Instruments χρησιμοποιούσε δικό της επεξεργαστή, αλλά δεν τον χρησιμοποιούσε κανένας άλλος, οπότε έπρεπε να ενσωματώνει το κόστος σχεδιασμού και ανάπτυξης του επεξεργαστή στην τιμή του υπολογιστή.

Το ενδιαφέρον της ιστορίας στην περίπτωση της Texas Instruments είναι ότι ο Tramiel, πετώντας τον TI-99 4/a εκτός αγοράς home computers, πήρε την εκδίκηση του για την δυνή θέση (σχεδόν χρεοκοπία) που είχε βρεθεί η commodore τη δεκαετία του 70, όταν η Texas Instruments πουλούσε χονδρική στον Tramiel τα ολοκληρωμένα που χρειαζόταν για να κάνει ένα calculator, ακριβότερα από όσο πουλούσε ένα ολοκληρωμένο calculator στον τελικό καταναλωτή. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.

Έχουμε λοιπόν ένα φτηνό, πάμφτηνο προϊόν. Όταν παρουσιάστηκε στην έκθεση Consumer Electronics Show (CES) το περίπτερο της commodore ήταν την πρώτη μέρα (κατά δήλωση του υιού Tramiel) γεμάτο από ανθρώπους της Atari που παραμιλούσαν με την τιμή του προϊόντος. Η πρωτοφανής χαμηλή τιμή προσέλκυσε και το ενδιαφέρον των software houses, οπότε άρχισε το λογισμικό για C64 να φυτρώνει σαν τα μανιτάρια. Ένα ακόμα θετικό χαρακτηριστικό για την ανάπτυξη του λογισμικού, είναι το ότι ο υπολογιστής ήταν single configuration. Όλα τα Commodore 64 ήταν ίδια (άντε να άλλαζε η έκδοση NTCS ή PAL ανάλογα με το αν το συγκεκριμένο μηχάνημα ήταν για Αμερική ή Ευρώπη). Στην περίπτωση των Atari το 1983, ο προγραμματιστής είχε να σκεφτεί αν ο υπολογιστής ήταν 400, 800, 1200XL, 600XL ή 800XL, αν είχε GTIA chip, αν θα έφτιαχνε το παιχνίδι για να παίζει και στα μηχανήματα με 16, 32 ή 48KB Ram κ.ο.κ. Όλες αυτές οι παράμετροι είτε κάνανε πολυπλοκότερη τη δουλειά του είτε τον ανάγκαζαν να πετσοκόψει το πρόγραμμα του για να μπορεί να τρέχει και σε μηχανήματα με λιγότερα από 64KB. Άρα για τα software houses, ο Commodore 64 ήταν καλύτερη επιλογή για ανάπτυξη λογισμικού.

Συνοψίζοντας : Πολύ καλή τιμή + άφθονη μνήμη + πληθώρα λογισμικού = 17 εκατομμύρια πωλήσεις.