Καταχωρήθηκε 06 January 2011 - 10:17 PM

'70

«Βιονική γυναίκα»[/b]
(ΥΕΝΕΔ, 1979). Η πρωταθλήτρια του τένις Τζέιμι Σάμερς (Λίντσεϊ Βάγκνερ) πέφτει θύμα ενός τρομακτικού δυστυχήματος με αερόστατο. Αποτέλεσμα; Χάρη σε μια χάι τεκ επέμβαση αποκτά βιονικά πόδια, βιονικό χέρι και βιονικό αφτί. Από τις πλέον καλτ σειρές της δεκαετίας του '70. Ο χαρακτηριστικός βόμβος που συνοδεύει τους άθλους της Βάγκνερ θα στοιχειώσει πολλές εγχώριες εφηβείες.
«Αθλητική Κυριακή»
Στις 27 Μαΐου 1966 ο πρωτοπόρος σπορτσκάστερ του ΕΙΡ Γιάννης Διακογιάννης παρουσιάζει στους στερημένους εγχώριους φιλάθλους το Παγκόσμιο Κύπελλο Αγγλίας. Τον Σεπτέμβριο είναι πλέον ο οικοδεσπότης της εκπομπής «Αθλητικά νέα». Σε λιγότερο από έναν μήνα η εκπομπή μεταφέρεται από Δευτέρα σε Κυριακή και σύντομα μετονομάζεται σε «Αθλητική Κυριακή». Το σήμα της εκπομπής επιλέγει η κυρία Ροδίου, η σύζυγος του ιδρυτού της Lyra Αλέκου Πατσιφά, χωρίς όμως να αποκαλύψει ποτέ ποιος το είχε αρχικώς συλλάβει. Παραμένει η μακροβιότερη εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης.
«Μορφές και θέματα»
(ΥΕΝΕΔ, από τις αρχές της δεκαετίας του '70 ως τις αρχές της δεκαετίας του '80). Η μελίρρυτη και αρχαιολάτρις Αλίκη Νικολαΐδου εμφανίζεται για πολλά πολλά χρόνια στο κανάλι των Ενόπλων Δυνάμεων με μια μισάωρη εκπομπή εθνικόφρονος στοχασμού σε ένα κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης. Δείγμα τίτλου εκπομπής: «Μικρασιατικοί καημοί». Η τηλεοπτική απόδειξη ότι οι ξανθιές δεν ήταν πάντα αυτό που νομίζουμε σήμερα.
«Οι ουρανοί είναι δικοί μας»
(ΥΕΝΕΔ, περίοδος δικτατορίας). Ημίωρη «πατριωτική» εκπομπή προς γνώσιν και συμμόρφωσιν με οικοδεσπότη τον Δ. Γιανναράκο. Περιλαμβάνει «κινηματογραφημένα στιγμιότυπα από την ζωή και την δραστηριότητα της Πολεμικής Αεροπορίας».
Τηλεοπτική γκάφα
Στις 2 Μαρτίου του 1968 η έναρξη του βραδινού προγράμματος γίνεται καταλάθος χωρίς τον φοίνικα της χούντας αλλά με τον τίτλο της πρώτης εκπομπής, που εκείνο το μοιραίο απόγευμα έτυχε να είναι «Το καρναβάλι του Καραγκιόζη»! Αμέσως μετά οι υπεύθυνοι έσπευσαν να διορθώσουν το λάθος, επαναφέροντας στην οθόνη τον Φοίνικα της 21ης Απριλίου. Η αλληλοδιαδοχή των δύο εικόνων προκαλεί τους αναπόφευκτους συνειρμούς και οι στρατιωτικοί πραξικοπηματίες πνέουν μένεα.
Και όμως το εν λόγω σήμα κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί για τα καλά. Εν έτει 1974 και ενώ η χούντα καταρρέει ο διευθυντής προγράμματος Γιώργος Κάρτερ παίρνει την πρωτοβουλία να το αντικαταστήσει στην έναρξη με τη γαλανόλευκη. Επειδή δεν υπάρχει καμία σημαία πρόχειρη, «κλέβει» μία από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Ο γενικός διευθυντής του ΕΙΡΤ Χαράλαμπος Καραϊωσηφόγλου (στενός συνεργάτης του Ιωαννίδη) γίνεται έξαλλος παρά τα συγχαρητήρια τηλεφωνήματα κάποιων τηλεθεατών. Ο Φοίνιξ επανέρχεται για το τέλος του προγράμματος. Μόνο που αυτή θα είναι και η ακροτελεύτια εμφάνισή του.
«Μας συγχωρείτε για την διακοπή»
Η καρτέλα που έπεφτε χωρίς προειδοποίηση παντού και πάντα, ο μόνιμος εφιάλτης κάθε ευσυνείδητου τηλεθεατή στα πρώτα κυρίως χρόνια της τηλοψίας. Στην ίδια κατηγορία ανήκει το περίφημο μεσημβρινό διάλειμμα που για αρκετό καιρό ήταν υποχρεωτικό.
«Σύγχρονη Εύα»
(1966-1981). Ενα γυναικείο μαγκαζίνο με την Ελλη Ευαγγελίδου να φιλοξενεί στον καναπέ της τους Μανώλη Ανδρόνικο, Τζόαν Κόλινς, Κωνσταντίνο Τσάτσο, Παλόμα Πικάσο, Ανρί Κλουζό κ.ά. Ως το 1968 στο ΕΙΡ με τον πρώιμο τίτλο «Για σας κυρία». Μετά στην ΥΕΝΕΔ. Η πρώτη εκπομπή που μίλησε το 1979 για το νέφος. Η οικοδέσποινα ταυτίστηκε ισοβίως με την «Εύα».
«Συνέβη στην Ελλάδα»
(1970-1972). Κάθε Κυριακή στις 2.30 το μεσημέρι η μετέπειτα πρώτη κυρία των δημοσίων σχέσεων της ιδιωτικής τηλεόρασης Λόλα Νταϊφά παρουσιάζει μεγάλα πολιτιστικά και επιστημονικά γεγονότα. Ακόμη και σήμερα κοκκινίζει όταν θυμάται τι έκανε η ΕΙΡΤ με μια συνέντευξη που είχε πάρει η ίδια από περιώνυμο καρδιοχειρουργό: την πρόβαλε την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς! Το σήμα της εκπομπής παραχώρησε ο Μάνος Χατζιδάκις.
«Ο άγνωστος πόλεμος»
(1971). Οταν ο Αγγελος Αντωνόπουλος κυκλοφορεί στον δρόμο, οι πάντες υποκλίνονται μπροστά στον φοβερό και τρομερό «συνταγματάρχη Βαρτάνη». Ηθικός αυτουργός της θρυλικής σειράς ο Νίκος Φώσκολος. Η τηλεθέαση αγγίζει ως και το 83%. Τα κοριτσόπουλα της εποχής δίνουν προίκα κτήματα σε περιοχές που έχουν αναμεταδότη και «πιάνουν» «Αγνωστο πόλεμο». Τις Τετάρτες που παίζεται κινηματογράφοι και θέατρα μένουν κλειστά. Το ένστολο φόντο της σειράς ενθουσιάζει τον ίδιο τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, ο οποίος ζητά να μετατεθεί η προβολή της για την Κυριακή (χωρίς να εισακουσθεί).
«Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»
(1975-6). Ο Βασίλης Γεωργιάδης σκηνοθετεί για την τότε ΕΙΡΤ την τηλεοπτική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη. Το σενάριο υπογράφει ο Νότης Περγιάλης (στα δύο πρώτα επεισόδια ο Γεράσιμος Σταύρου). Ο Αλέξης Γκόλφης μαγεύει στον πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά μετά εξαφανίζεται από προσώπου γης. Την παράσταση όμως για πολλούς κλέβουν το Γιουσουφάκι (Τζένη Φωτίου) και ο «σεκιούριτι» του πασά (Κώστας Γκουσγκούνης).
«Το σπίτι με τον φοίνικα»
(ΥΕΝΕΔ, 1970). Τεράστιας ιστορικής σημασίας διότι πρόκειται για το πρώτο σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης. Το σενάριο ήταν της Κικής Σεγδίτσα. Θα μείνει ημιτελές γιατί η εταιρεία σπόνσορας «Urania» έκανε... πίσω. Το ρομάντζο πλέκεται όντως σε μια κηφισιώτικη βίλα με φοίνικα μεταξύ Κώστα Καρρά και Ερρικας Μπρόγερ.
«Λούνα παρκ»
(ΕΙΡΤ, 1974 -1981). Από τις πλέον δημοφιλείς εκπομπές του ελληνικού «κουτιού», με ένα μαυρόασπρο λούνα παρκ «στημένο» από τον Μίνωα Αργυράκη. Ενα παράδοξο για τα δεδομένα της εποχής μείγμα τηλεπαιγνίου, σίριαλ και σόου που μόνο ένας Γιάννης Δαλιανίδης θα μπορούσε να σκαρφιστεί. Ο κυρ Γιώργης (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος) ανακηρύσσεται στον πιο καλτ (αν και αντιδραστικούλη) θυμόσοφο της εγχώριας TV. Τον πλαισιώνουν η πέρα βρέχει σύζυγός του (Αννα Παϊτατζή), η μοντέρνα ανιψιά του Κάθριν (η Ρένα Παγκράτη με εκείνο το αλησμόνητο «Δέκα κρίκοι ένα τάλιρο»), το ερωτευμένο ζεύγος (Νίκος Δαδινόπουλος και Μαίρη Ευαγγέλου), η χαρτορίχτρα Μαρία (Αλέκα Στρατηγού), που μόνο για τον εαυτό της δεν προβλέπει τη μοίρα, κ.ά. Παρουσιαστής ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης. Συνολικά 333 ωριαία επεισόδια.
Το χρώμα
Από τις 9 Ιανουαρίου 1979 η ελληνική τηλεόραση γίνεται έγχρωμη χάρη στο γαλλικό σύστημα Secam (καθ' ότι αρκετά δυσχερές στην ανασύνθεση, σήμερα έχει αντικατασταθεί από το Pal). Το πρώτο έγχρωμο σίριαλ είναι την ίδια χρονιά η «Εκάτη», με πρωταγωνιστή τον Γεώργιο Μούτσιο.
Η χρυσή εποχή του τηλεοπτικού Ξενόπουλου
Η ΥΕΝΕΔ γαλουχεί τον πιο πετυχημένο τηλεοπτικό διασκευαστή έργων του ζακυνθινού ηθογράφου. Ο Ερρίκος Ανδρέου τής δίνει ως αντάλλαγμα υψηλές θεαματικότητες με τις σειρές: «Αφροδίτη» (1977), «Η Αναδυομένη» (1978), «Τυχεροί και άτυχοι» και «Μυστικοί αρραβώνες» (1979), «Λάουρα» (1980), «Η απερίγραπτη» και «Ο κόσμος και ο Κοσμάς» (1981).
«Εκείνος και Εκείνος»
(ΕΙΡΤ, 1972-1974). Το πρώτο καλτ δείγμα τηλεοπτικής αντίστασης. Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος (Λουκάς) και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος (Σόλων) είναι δύο περιθωριακοί τύποι που φιλοσοφούν πάνω στο χουντικό γυαλί.

«Σήμερα»
(ΕΙΡΤ, 1972-73). Η παρθενική ρεπορταζιακή εκπομπή, πιστό αντίγραφο του «Today Show» του BBC. Με τους Τέρενς Κουίκ, Ντένη Αντύπα, Νάσο Αθανασίου, Φωτεινή Πιπιλή. Αρχισυντάκτης ο Νίκος Καρατζαφέρης. Στην παραγωγή ο Νίκος Μαστοράκης.
Οι τηλεπαρουσιάστριες
Οι πρωτοπόρες του είδους δεν θα ξεχαστούν ποτέ: Νάκυ Αγάθου, Ρίτα Ασημακοπούλου, Μακώ Γεωργιάδου, Κέλυ Σακάκου. Στο μεγαλύτερο κομμάτι της δεκαετίας του '70 επωμίζονται και την εκφώνηση των ειδήσεων. Γλυκομίλητες σε σημείο... αμοραλισμού! Θρυλικό εκείνο το χαμογελαστό «... και σκοτώθηκαν 3.000 άνθρωποι».
«Οι Πανθέοι»
(ΕΡΤ, 1977-79). Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ελληνικής τηλεόρασης, βασισμένη στη μυθιστορηματική τριλογία του Τάσου Αθανασιάδη. Ολη η Ελλάδα αναμένει εναγωνίως το τηλεοπτικό «σμίξιμο» της Μάρμως Πανθέου (Κάτια Δανδουλάκη) με τον Κίτσο (Στέλιος Καλογερόπουλος). Σκηνοθετεί ο Βασίλης Γεωργιάδης.
Ιστορική παράλειψη
Επί χούντας ο Φρέντυ Γερμανός παραλείπει συστηματικά να αναφέρει το ονοματεπώνυμο του Νικολάου Μακαρέζου σε δελτίο ειδήσεων. Κάποιος τον είχε κάποτε «εκτός αέρα» τρομοκρατήσει: «Σκέψου να μπερδευτείς και να τον πεις "Μαλακαρέζο"!». Αρκείτο λοιπόν σε ένα ξερό «ο υπουργός Συντονισμού».
Οι τηλεοπτικές σειρές που χάθηκαν
Για αρχείο εκπομπών ουδείς λόγος. Οι βιντεοταινίες της ίντσας στις οποίες γυρίζονταν οι τηλεοπτικές σειρές κόστιζαν από 8 ως 12 χιλιάδες δραχμές (ποσό μυθικό για τη δεκαετία του '70). Οσο δηλαδή το συνολικό μπάτζετ ενός επεισοδίου. Κάθε σίριαλ είχε στη διάθεσή του δύο ταινίες. Μία για τα γυρίσματα και μία για το μοντάζ. Η λογική της ανακύκλωσης σε όλο της το μεγαλείο.
Ενα μοναδικό στούντιο για συνεχόμενες ζωντανές εκπομπές
Υπήρχε κάποια περίοδος που το κυριακάτικο πρόγραμμα της ΥΕΝΕΔ περιλάμβανε συνεχόμενες ζωντανές εκπομπές, που έβγαιναν όμως από το ίδιο στούντιο. Μετά το τέλος μιας εκπομπής ξεστηνόταν αμέσως το σκηνικό για να δώσει τη θέση του στο σκηνικό της επόμενης (οι τεχνικοί στην κόλαση). Στο ενδιάμεσο ο παρουσιαστής Κώστας Σισμάνης, γνωστός για το πάθος με το οποίο περιέγραφε τους αγώνες πυγμαχίας, καταϊδρωμένος παρουσίαζε κάποια αποσπάσματα από ντοκυμαντέρ για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το στούντιο ΑΤΑ
στήθηκε το 1971 στην οδό Λένορμαν από τον Νίκο Μαστοράκη και τον Γιώργο Ράλλη, με ελάχιστα χρήματα και με εξοπλισμό που αγοράστηκε από το μοναστηράκι του Λονδίνου. Δύο χρόνια αργότερα το στούντιο περιήλθε στον Γιώργο Ράλλη, που μαζί με τη σύζυγο του Ελβίρα προσέφεραν τα μέγιστα στην εξέλιξη της τηλεόρασης στη χώρα μας παράγοντας περισσότερα από 5.000 επεισόδια τηλεοπτικών εκπομπών. Το στούντιο ΑΤΑ αρχικά λειτούργησε μόνο ως στούντιο στο οποίο εκτελούνταν τηλεοπτικές παραγωγές. Το 1983 αναβαθμίστηκε σε εταιρεία παραγωγής. Το 1987 εγκαθίσταται στα Μελίσσια, όπου παραμένει ως σήμερα.
Η πρώτη μέτρηση τηλεθέασης
έγινε με τον πιο απλό και πρακτικό τρόπο από τους ίδιους τους ανθρώπους της τηλεόρασης. Ανέβαιναν σε κάποιο ψηλό σημείο και μετρούσαν τον αριθμό των κεραιών που ήταν εγκατεστημένες στις ταράτσες των σπιτιών! Οταν το 1970 κάτι τέτοιο ήταν πλέον αδύνατο να συμβεί, ανέλαβε τις μετρήσεις, με τη μέθοδο των κατ' οίκον επιστολών, η εταιρεία Νίλσεν, η οποία επανεμφανίστηκε φέτος σπάζοντας το μονοπώλιο της AGB.
«Αλάτι και πιπέρι»
ήταν ο τίτλος της πρώτης εκπομπής του Φρέντυ Γερμανού στην ΥΕΝΕΔ, που ξεκίνησε να προβάλλεται το 1969 και φιλοξενούσε προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η πρώτη εκπομπή ήταν αφιερωμένη στον Κωστή Μπαστιά. Οι εκπομπές της τελευταίας περιόδου αφορούσαν προσωπικότητες που επέστρεφαν από το εξωτερικό την περίοδο της Μεταπολίτευσης, όπως ο Παναγούλης, ο Θεοδωράκης και άλλοι. Οι δύο τελευταίες ήταν αφιερωμένες στη Μελίνα Μερκούρη. Αμέσως μετά η εκπομπή «κόπηκε». Τον τρίτο χρόνο της εκπομπής εντάχθηκε στο δυναμικό της δημιουργικής ομάδας ο σκιτσογράφος Κυρ. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιούνταν αυτές οι εκπομπές δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ούτε στο ελάχιστο λειτουργικές. Σε κάποιο από τα στούντιο της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, για να φθάσει κανείς έπρεπε να περπατήσει επί τριάντα μέτρα πάνω σε μαδέρια προκειμένου να μην πέσει στο αυλάκι με το νερό που υπήρχε από κάτω. Στα μαδέρια αυτά περπάτησαν με απόλυτη ισορροπία ο Τζον Λένον και η Γιόκο Ονο προκειμένου να συμμετάσχουν στην εκπομπή. Στην ίδια εκπομπή ο Γερμανός προσπάθησε να κάνει χιούμορ στα ελληνικά με τον Λένον. Ο Λένον «έπιασε» το ύφος του μεγάλου έλληνα δημοσιογράφου και απήντησε στα αγγλικά: «Λυπάμαι που δεν γνωρίζω ελληνικά για να καταλάβω τι μου λες και να σου ανταποδώσω το αστείο».
Λογοκρισία
Την περίοδο της δικτατορίας η λογοκρισία ήταν νόμος. Κάθε στιγμή, κάθε κουβέντα, μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει λόγο για να «κοπούν κεφάλια» ή για την ακρίβεια εκπομπές. Η στρατιωτική ηγεσία έβλεπε τις εκπομπές κατευθείαν στον αέρα και όταν δυσαρεστείτο τις έκοβε ως αντικαθεστωτικές. Ακόμη και μια παιδική εκπομπή με τίτλο «Οικογένεια Ελ Γκρέκο» κόπηκε όταν ο Νίκος Μαστοράκης που την παρουσίαζε ρώτησε ένα μικρό κοριτσάκι αν αγόρασαν οι γονείς της χριστουγεννιάτικο δέντρο. Το κοριτσάκι απάντησε: «Οχι, γιατί είναι πολύ ακριβό. Κοστίζει πεντακόσιες δραχμές!»
«Η χρυσή βολή»
ήταν ένα από τα πιο σημαντικά τηλεπαιχνίδια της δεκαετίας του '70. Το παιχνίδι, που παρουσίαζαν η Μαίρη Χρονοπούλου και ο Κώστας Καρράς, περιελάμβανε στοιχεία σόου με την παρουσία ορχήστρας και του μπαλέτου Θεοδοσιάδη. Οι διαγωνιζόμενοι στο τελικό στάδιο του παιχνιδιού καλούνταν να πετύχουν, με ένα τόξο και βέλος, ένα μήλο όπως ο Γουλιέλμος Τέλλος. Η επιτυχία ισοδυναμούσε με ένα κιλό χρυσάφι.
Το μεγάλο λάθος του Νίκου Μαστοράκη
Το 1974 επιχείρησε να πάρει συνέντευξη από τους συλληφθέντες φοιτητές του Πολυτεχνείου. Η συνέντευξη έγινε μέσα στο ΚΕΒΟΠ υπό την αυστηρή επιτήρηση των κρατούντων. Η εικόνα των συλληφθέντων φοιτητών σόκαρε την κοινή γνώμη. Περιθώρια για ελεύθερη έκφραση δεν υπήρχαν και κατά συνέπεια η ρετσινιά του χουντικού προσκολλήθηκε δίκαια ή άδικα στον ως τότε παντοδύναμο παρουσιαστή για πολλά χρόνια. Ο ίδιος εγκατέλειψε τη χώρα και επέστρεψε πολύ αργότερα, με το ξεκίνημα της ιδιωτικής τηλεόρασης.
«Η γειτονιά μας»
(ΥΕΝΕΔ, 1972-1977). Θεωρείται η πιο αγαπητή κοινωνική σειρά στην ιστορία της τηλεόρασης, που συμπλήρωσε αισίως 550 ημίωρα επεισόδια. Αποτέλεσε πρότυπο μίμησης για τις σειρές που ακολούθησαν, κυρίως λόγω της απλότητας του σεναρίου και της αμεσότητας των χαρακτήρων. Σκηνοθέτης, ο Πέτρος Λινάρδος. Το σενάριο, που υπέγραφε ο Κώστας Πρετεντέρης, αφορούσε καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που ζουν στην ίδια γειτονιά, όπου κυριαρχεί το αρχοντικό της οικογένειας Δελακοβία. Από τους πολλούς πρωταγωνιστές της σειράς ξεχωρίζουν τα ονόματα του Μάκη Δεμίρη (καφετζή), του Ανδρέα Φιλιππίδη (Κασσανδρή) και της Σάσας Καστούρα (Σάσα).
Ο πρώτος ηθοποιός
που εμφανίστηκε στην ελληνική τηλεόραση ήταν ο Βασίλης Διαμαντόπουλος στο μονόπρακτο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Αυτός και το παντελόνι του». «Το μικρό θέατρο» στην ΥΕΝΕΔ και το «Θέατρο της Δευτέρας» στο ΕΙΡΤ ήταν οι κυριότερες εκπομπές που ασχολούνταν με το θέατρο, αλλά με διαφορετική προσέγγιση η μία από την άλλη. Η πρώτη παρουσίασε, μέσα στα δύο χρόνια που κράτησε η προβολή της, 150 μονόπρακτα. Η δεύτερη, που ήαν και κατά πολύ μακροβιότερη, αποτέλεσε τον κύριο άξονα των θεατρικών εκπομπών στην ελληνική τηλεόραση.
«Ο συμβολαιογράφος»
(ΕΡΤ, 1979). Τηλεοπτική μεταφορά της νουβέλας του Ραγκαβή με υποβλητική ατμόσφαιρα που αναδείκνυε το ψυχολογικό προφίλ των ηρώων, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των τηλεθεατών και εξασφαλίζοντας υψηλά ποσοστά τηλεθέασης. Το σενάριο και η σκηνοθεσία ήταν του Γιώργου Μιχαηλίδη. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ξεχωρίζουν τα ονόματα: Βασίλης Διαμαντόπουλος Γιάννης Φέρτης, Σταύρος Ξενίδης, ενώ εντυπωσίασε η πρωτοεμφανιζόμενη Μιμή Ντενίση.
«Το Λεμονόδασος»
(ΕΡΤ, 1978). Αισθηματική σειρά με έντονο μυστηριακό ερωτισμό που ολοκληρώθηκε σε εννέα επεισόδια. Η μοναδική τηλεοπτική δουλειά της σκηνοθέτιδας Τώνιας Μαρκετάκη, που βασίστηκε στη νουβέλα του Κοσμά Πολίτη, καθιέρωσε τους ηθοποιούς Γιάννη Ζαβραδινό (Παύλο) και Ελεωνόρα Σταθοπούλου (Βίργκω).
«Το πεντάλεπτο του Ζάχου Χατζηφωτίου»
(ΥΕΝΕΔ) δεν ήταν ποτέ πεντάλεπτο αλλά χαρακτηριζόταν από τη μοναδικά καυστική αν και συχνότατα μονήρη οπτική του αιώνιου μπον βιβέρ, εραστή και ήρωα παρουσιαστή. Η μοναδική ενδυματολογική άποψη, με ατού τη γραβάτα και το μαντιλάκι, σε συνδυασμό με τα χοντρά κοκάλινα γυαλιά και το συνοφρυωμένο ύφος του αδέκαστου κριτή της ελληνικής νοοτροπίας, συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε να αναχθεί η εκπομπή στη σφαίρα του καλτ.
«Οι δίκαιοι»
(ΥΕΝΕΔ, 1974-1976). Δικαστική σειρά που ολοκληρώθηκε σε τέσσερις κύκλους επεισοδίων. Ο νεαρός δικηγόρος Αγγελος Καρνέζης (Θάνος Λειβαδίτης) πολεμά το έγκλημα και τη διαφθορά έχοντας στο πλευρό του έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ (Ιάκωβο Ψαρρά) αλλά και μια αίσθηση του δικαίου που συχνότατα παρακάμπτει το πνεύμα του νόμου. Την εποχή εκείνη η δικηγορία, ως επάγγελμα που απαιτεί ρώμη, τόλμη και γοητεία, μπαίνει πρώτη στη λίστα των επιλογών των εν Ελλάδι αρρένων. Η λευκή Τογιότα Τσέλικα του Καρνέζη καθιερώνεται ως το αυτοκίνητο των τολμηρών, ενώ το βλέμμα που συνδυάζει αποφασιστικότητα και θλίψη ταρακουνά συθέμελα κάθε γυναικείο ψυχισμό και φαντασίωση.
«Μαντάμ Σουσού»
(ΥΕΝΕΔ, 1972 και ΕΤ2, 1986). Η γυναικεία ματαιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο όπως τη σκιαγράφησε ο Δημήτρης Ψαθάς. Στα επεισόδια του 1972 η μαντάμ Σουσού (Αννα Παϊταζή) είναι μια αγράμματη γυναίκα σύζυγος ενός ιχθυοπώλη (Ιάκωβου Ψαρρά), που ενώ ζει στον Βύθουλα ονειρεύεται πλούτη και χλιδή αριστοκρατικού τύπου. Στα επεισόδια του 1986 η Μαντάμ Σουσού (Αννα Παναγιωτοπούλου) υποκύπτει στη γοητεία του επιτήδειου προικοθήρα Μηνά Καντακουζηνού (Αγγελου Αντωνόπουλου), χωρίζει τον ιχθυοπώλη (Θανάση Παπαγεωργίου) και μετακομίζει στο Κολωνάκι κάνοντας το όνειρό της πραγματικότητα.
«Ο παράξενος ταξιδιώτης»
(ΕΙΡΤ, 1972-1973). Σε μια εποχή που ο Τζέιμς Μποντ ήταν πολύ δημοφιλής, οι έλληνες τηλεθεατές παρακολουθούσαν ανελλιπώς τον άνθρωπο με το βαλιτσάκι (Αλέκο Αλεξανδράκη), ο οποίος κάποια βροχερή νύχτα ζήτησε άσυλο στη βίλα του Βρεττού (Αλέξη Δαμιανού). Το σενάριο υπέγραφε ο Γιάννης Φίλιππας και τη σκηνοθεσία ο Κώστας Κουτσομύτης.
«Γιούγκερμαν»
(ΥΕΝΕΔ, 1976-1977). Κοινωνικό σίριαλ εποχής που έθιγε το θέμα της προσπάθειας ενός πρόσφυγα αξιωματικού του τσαρικού στρατού να συνεχίσει τη ζωή του σε μια άγνωστη χώρα. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Μπέττυ Λιβανού και ο Νικήτας Τσακίρογλου μοιράζονταν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Τη διασκευή του Βαγγέλη Γκούφα στο μυθιστόρημα του Καραγάτση σκηνοθέτησε ο Βασίλης Γεωργιάδης.
Πηγή Το Βήμα, 1999