Καταχωρήθηκε 06 January 2011 - 10:16 PM

'80
Καταχώρηση εικόνας
«Θεατρική εβδομάδα»
(ΕΡΤ). Στις αρχές της δεκαετίας του '80 η Δανάη Στρατηγάκη με περισσό μακιγιάζ (που παραπέμπει άνετα στο Θέατρο Καμπούκι) και μακριά πλεχτή κοτσίδα πραγματοποιεί ρεπορτάζ για τη θεατρική κίνηση εν Αθήναις.
«Στον πυρετό της δόξας»
Ο Λιρόι, η Κόκο, o Ντάνι, ο καθηγητής Σορόφκσι και η λοιπή παρέα τραγουδούν με μια φωνή «Fame, I'm gonna live for ever» και άπαντα τα Ελληνόπουλα ονειρεύονται να φοιτήσουν σε νεοϋορκέζικη σχολή δραματικής τέχνης και χορού.
«Γεια σας και σας αγαπώ»
(ΕΡΤ, 1980). Η Μαρία Αλιφέρη μάς χαρίζει το απόλυτο τηλεοπτικό σλόγκαν μέσα από το τηλεπαιχνίδι «Τα τετράγωνα των αστέρων» (βασισμένο στο αμερικανικό «Hollywood Squares»). Της «ξεφεύγει» αβίαστα στο τέλος της 8ης (ή 10ης) εκπομπής και φυσικά καθιερώνεται. Κάποιοι νοσταλγοί τής το λένε στον δρόμο ακόμη και σήμερα.
«Μπένι Χιλ»
Τα λόγια είναι περιττά. Το μόνο που αξίζει να ακουστεί είναι εκείνος ο χαρακτηριστικός ήχος από το πατ-πατ-πατ πάνω στο γυμνό κρανίο του γέρου. Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν είχαμε Θάτσερ να μας το λογοκρίνει.
Πέφτουν τα τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας... σαν το χαλάζι
Η ΥΕΝΕΔ έχει ήδη μετονομασθεί σε ΕΡΤ2 όταν θα γίνει το κακό (1983). Η πέτρα του σκανδάλου μια σκηνή της εγχώριας σατιρικής ταινίας «Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι» που παρουσιάζει έναν γενειοφόρο μαντράχαλο (ο ίδιος ο σκηνοθέτης Νίκος Αλευράς) να θηλάζει ως βρέφος. Πανζουρλισμός, τηλεφωνήματα οργισμένων τηλεθεατών, ο πρόεδρος του καναλιού Σάκης Αποστολόπουλος δεν βρίσκει καλύτερη λύση από το να κατεβάσει τους διακόπτες και να αφήσει πεντάρφανη την οθόνη για μισή ώρα! Την επόμενη ημέρα σύσσωμη η διοίκηση της ΕΡΤ2 παραιτείται και ο αντιπολιτευόμενος Τύπος έχει χαρές και πανηγύρια.
«Μουσικόραμα»
Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80 δεν υπήρχαν MTV και τα τοιαύτα! Κάθε Παρασκευή γύρω στις 7 το απόγευμα ασθμαίνοντες έφηβοι σπεύδουν να απολαύσουν στην ΕΡΤ ένα ημίωρο με μουσικά βιντεοκλίπ. Ολοι κρέμονται από τα χείλη του πρώιμου ροκ οικοδεσπότη Γιώργου Γκούτη. Της ιδίας σχολής το «Ηχόχρωμα», με παραγωγό την Αθηνά Ρικάκη, και οι «Συχνότητες» του Γιάννη Πετρόπουλου.
Κινούμενα σχέδια
Τα καρτούν θα αφήσουν και αυτά το στίγμα τους. Η αρχή θα γίνει με την ΥΕΝΕΔ, η οποία πριν από κάθε εκπομπή της τοποθετεί δικά της παιχνιδιάρικα ανθρωπάκια. Π.χ., πριν από ένα γυναικείου προσανατολισμού μαγκαζίνο βάζει καρτουνίστικες κυρίες να παίζουν κουμ καν. Ακολουθούν τα κλασικά πλέον «Μπόλεκ και Λόλεκ» (ένας καρτουνίστικος σοσιαλιστικός ρεαλισμός), τα δύο εξαιρετικά υψηλής ευφυΐας κοράκια «Χέκελ και Τζέκελ», ο «Σπορτ Μπίλι» («Είσαι ήρωας από άλλον πλανήτη»), ο επίκαιρος «Αστυνόμος Σαΐνης», οι εντομολογικές ανησυχίες της «Μάγιας της Μέλισσας», τα διαρκώς απειλούμενα από τον Δρακουμέλ «Στρουμφ», η «Χάιντι» με τα εκνευριστικά ροδαλά μαγουλάκια.
«Γράμματα και αριθμοί»
Κυκλοφόρησε και σε επιτραπέζιο αλλά η τηλεοπτική εκδοχή του με παρουσιαστή τον Χρήστο Οικονόμου υπήρξε σαφώς πιο δημοφιλής. Το πρώτο εγχώριο τηλεπαιχνίδι με ζωντανό κοινό (ορδές τα σχολεία στο στούντιο). Σήμα κατεθέν το αποχαιρετιστήριο ανέκδοτο του οικοδεσπότη και το αποχαιρετιστήριο δάκτυλο προς την οθόνη.
Γυάλινη κάλπη
Οι τηλεοπτικές καλύψεις του Τάσου Μπιρσίμ, μόνιμου σκηνοθέτη του ΠαΣοΚ, με μουσικό φόντο την «Κάρμινα Μπουράνα», γράφουν τη δική τους ιστορία (ιδιαίτερα στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του 1981 και του 1985) και φέρνουν στην επιφάνεια την παντοδυναμία της μικρής οθόνης. Τα υπόλοιπα κόμματα δεν πιστεύουν στα μάτια τους. Πρόκειται για το στήσιμο μιας ολόκληρης επιχείρησης. Ο σχεδιασμός ξεκινά έναν μήνα πριν ­ αεροφωτογραφίες, χαρτογράφηση της περιοχής, εξονυχιστικός έλεγχος για το ποιο δέντρο ενοχλεί, ποια σύρματα του τρόλεϊ θα ήταν καλό να απομακρυνθούν, ποια κάμερα θα πάει σε ποιο μπαλκόνι. Και για μία εβδομάδα επιτόπια εκστρατεία: τροχόσπιτα στο Σύνταγμα, γουόκι τόκι, κάμερες... Οι πιο θρυλικές στιγμές του '85: ένα επτάλεπτο ποτ πουρί (από 17 ομιλίες του Ανδρέα ανά την Ελλάδα) και το κοριτσάκι που στο τέλος της ομιλίας δίνει στον αρχηγό του ΠαΣοΚ τέσσερα γαρίφαλα και εκείνος αναφωνεί θριαμβευτής: «Η νέα τετραετία!». Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου συγχαίρει θερμά τον Μπιρσίμ: «Αν υπήρχε μετάλλιο σκηνοθεσίας θα σ' το έδινα». Η «Κάρμινα Μπουράνα» εξαφανίζεται από τα δισκοπωλεία για το επόμενο εξάμηνο.
Ελληνικές ταινίες
Ιδιαίτερα τις παλιές καλές μέρες που προβάλλονταν Σάββατο βράδυ και Κυριακή πρωί.
Κάποιες παραμένουν εδώ και χρόνια ανάρπαστες. Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι, σύμφωνα με στοιχεία της AGB, την τελευταία επταετία έχουν προβληθεί στην τηλεόραση (κρατική και ιδιωτική) το «Βίβα Ρένα» 29 φορές, «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» 27 φορές, «Η Αλίκη στο Ναυτικό» και «Ο τρελοπενηντάρης» 25 φορές!
Τηλεόραση και ιστορία
1982. Η εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού «Πρώτη σελίδα» παρουσίασε τον τότε βουλευτή του ΠαΣοΚ Γιάννη Γλέζο, ο οποίος περιέγραψε την εμπειρία του από την περίοδο της γερμανικής Κατοχής σχετικά με το περίφημο εγχείρημα μιας ομάδας αγωνιστών που κατέβασαν τη γερμανική σημαία από τον ιστό της Ακρόπολης. Η εκπομπή αυτή προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και επαναλήφθηκε έκτοτε πολλές φορές.
Από το Χέρφιλντ στην Ωνασειάδα
Από τις 26 Αυγούστου ως τις 23 Οκτωβρίου 1988 ο Πρωθυπουργός της χώρας Ανδρέας Παπανδρέου νοσηλεύεται στο Λονδίνο. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για την πολιτική ζωή της χώρας αλλά και για το ίδιο το ΠαΣοΚ. Η καθημερινή ζωντανή σύνδεση με το νοσοκομείο Χέρφιλντ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής τηλεθέασης. Το κοινό αγωνιά για την εξέλιξη της υγείας του Πρωθυπουργού και φυσικά το νέο πρόσωπο στην προσωπική του ζωή, η Δήμητρα Λιάνη, μαζί με τη λάσπη που συνέλεξε από εχθρούς και φίλους, δημιούργησαν το πρώτο ρεπορτάζ - σίριαλ. Λίγα χρόνια αργότερα, ακολούθησε το σίριαλ «Ωνασειάδα» με την περίφημη τέντα που στήθηκε έξω από το νοσοκομείο προκειμένου να φιλοξενηθούν οι δημοσιογράφοι. Στην τέντα αυτή συνέβησαν πολλά και οι τηλεθεατές έκαναν πολύ καιρό να συνηθίσουν την απουσία της από τα δελτία ειδήσεων όταν το σίριαλ τελείωσε, με τον Πρωθυπουργό να στέκεται ξανά στα πόδια του έστω και υποβασταζόμενος.
«Λωξάντρα»
(ΕΡΤ, 1980). Η ελληνίδα μητέρα και νοικοκυρά που ζούσε στην Κωνσταντινούπολη στα μέσα του προηγούμενου αιώνα ήταν το κεντρικό πρόσωπο της σειράς «Λωξάντρα», στην οποία πρωταγωνιστούσε η Μπέττυ Βαλάση. Η διασκευή του μυθιστορήματος της Μ. Ιορδανίδου από τον Χρήστο Δοξαρά, σκηνοθετημένη από τον Γρηγόρη Γρηγορίου, ήταν μια από τις δημοφιλέστερες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης της πρώτης περιόδου. Χαρακτηριστικές ήταν και οι ερμηνείες του Γιάννη Αργύρη (Δημητρός) και του Αλέξη Μαυρίδη (Ταρνανάς).
«Παρασκήνιο»
(ΕΡΤ, 1976-1996). Βασίστηκε σε μια ιδέα του Ροβήρου Μανθούλη (αναπληρωτή διευθυντή της ΕΡΤ τότε) και απέκτησε σάρκα και οστά από την ομάδα παραγωγής Σινετίκ. Ηταν μια σειρά από τηλεοπτικά ντοκυμαντέρ, τα οποία όμως υλοποιούνταν σε κινηματογραφική βάση. Τα ντοκυμαντέρ γυρίζονταν σε φιλμ και όχι σε βίντεο, πράγμα το οποίο καθιστούσε αδύνατο το σβήσιμο και την επανεγγραφή. Οι εκπομπές μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν τη βάση για ένα σημαντικό αρχείο - ντοκουμέντο. Από τις 500 και πλέον εκπομπές που πραγματοποιήθηκαν, πέρασαν πάνω από 100 νέοι σκηνοθέτες αλλά και δημοσιογράφοι. Τα θέματα των ντοκυμαντέρ αφορούσαν κυρίως την τέχνη και τον πολιτισμό.
«Οι ρεπόρτερς»
(ΥΕΝΕΔ) ήταν η πιο σημαντική δημοσιογραφική εκπομπή της τηλεόρασης την περίοδο μετά το 1981. Οι συντελεστές της εκπομπής, Κώστας Χαρδαβέλλας, Γιώργος Λιάνης και Γιάννης Δημαράς, ήταν οι πρώτοι που πήραν την κάμερα ανά χείρας και πήγαν επί τόπου, όπου τους καλούσε το ρεπορτάζ. Το πρώτο επεισόδιο με τίτλο «Χωριό, κάτοικος ένας» σκηνοθέτησε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.
«Να η ευκαιρία»
(1977-1983). Αδέκαστοι οι κριτές της πρώτης τηλεοπτικής εκπομπής (ΕΡΤ) για την εξόρυξη νέων ταλέντων: Γιώργος Κατσαρός (τραγούδι), Σάσα Ντάριο (χορός), Ροζίτα Σώκου (τα πάντα), Γρηγόρης Γρηγορίου (κινηματογράφος και ποίηση), Λευτέρης Παπαδόπουλος (στίχος). Συντονίστρια πασών των καλλιτεχνικών ανησυχιών η Ρένα Καπιτσαλά. Σκηνοθέτης ο Ιων Νταϊφάς.
«Μάπετ σόου»
Μια ντανταϊστική Κιβωτός του Νώε ειδικά προσαρμοσμένη στα δεδομένα της τηλεόρασης από τον Τζιμ Χένσον. Ηταν σχεδόν αναπόφευκτο ο Κέρμιτ να αναθρέψει γενιές και γενιές και στην Ελλάδα.
«Χαβάη 5-0»
Ο Στιβ Μακ Γκάρετ (Τζακ Λορντ) με τα παρδαλά πουκάμισα, o επιθεωρητής της μακροβιότερης αστυνομικής σειράς στην ιστορία της TV (από το 1968 ως το 1979), ο πιο περιβόητος μπάτσος σε όλη τη Χονολουλού, «ήρθε» φυσικά και στην Ελλάδα. Αξέχαστο και το μουσικό θέμα της σειράς που υπογράφουν οι Ventures.
«Τα Λαυρεωτικά»
(ΕΡΤ, 1982). Η τηλεοπτική Αλλαγή σε όλο της το μεγαλείο. Η νέα κυβέρνηση του ΠαΣοΚ αναστέλλει όλες τις παραγγελίες της ΝΔ και λανσάρει το παρθενικό της σίριαλ, το πρώτο δείγμα γραφής μιας ολοκαίνουργης σοσιαλιστικής τηλεαντίληψης. Ο Γιώργος Μιχαηλίδης σκηνοθετεί την εργατική απεργία των μεταλλωρύχων του Λαυρίου και οι δεξιοί τηλεθεατές εξεγείρονται.
«Μεθοριακός σταθμός»
(ΥΕΝΕΔ, 1974-1981). Κάθε Τετάρτη στις 7.30 η Ελλάδα παραληρεί με τις περιπέτειες του μοντέρνου γεωπόνου Αλέξη (Βάσος Ανδριανός) και της χαμηλοβλεπούσας ψυχοκόρης Γαρουφαλλιάς (Ρένα Βουτσινά). Φόντο το ακριτικό χωριό της Καλαμιάς (αν και στην πραγματικότητα τα γυρίσματα γίνονται στα Κιούρκα). Το βουκολικό σίριαλ είναι τόσο δημοφιλές που θα αντέξει οκτώ σεζόν (ρεκόρ που δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί).
«Η κάθοδος»
(ΕΡΤ, 1983). Ο Αγγελος (Ζαχαρίας Ρόχας) είναι ο πρώτος vigilante της ελληνικής τηλεόρασης, όντας αποφασισμένος να «καθαρίσει» την κοινωνία από τη «σαπίλα» της. Τηλεοπτικό σκάνδαλο που γράφει και σκηνοθετεί ο Γιώργος Μιχαηλίδης. Εντονες αντιδράσεις από ομοφυλόφιλους και αναρχικούς. Η αντιπολίτευση τρίβει τα χέρια της. Το γκρο πλαν σε ένεση ηρωίνης θα συρρικνώσει και τελικά θα «κόψει» άρον άρον τη σειρά.
«Το πλοίο της αγάπης»
Στις αρχές της δεκαετίας του '80 ο καπετάνιος Στούμπινγκ και το πλήρωμά του (ο γυναικάς δόκτωρ Μπρίκερ, η γλυκύτατη Τζούλι, ο Αϊζακ ο μπάρμαν και ο απαράδεκτος λογιστής Γκόφερ) σαλπάρουν με την «Πριγκίπισσα του Ειρηνικού» για το δημοφιλέστερο ξένο σίριαλ της εποχής.
Τζέι Αρ και Αλέξις
Στον δρόμο που χάραξε το «Πέιτον Πλέις», η δεκαετία του '80 φιλοξενεί ατελείωτες αμερικανικές σαπουνόπερες που γράφουν ιστορία. Κυριαρχούν το «Ντάλας», με τις ατασθαλίες του Τζέι Αρ (Λάρι Χάγκμαν), και η «Δυναστεία», με την Κριστλ και την Αλέξις να βγάζουν τα μάτια τους. Τις διαδέχθηκαν στη δεκαετία του '90 οι «Τόλμη και γοητεία», «Σάντα Μπάρμπαρα» και «Ατίθασα νιάτα» και πολλές άλλες
Τηλεπανικός
Σε «ένα απέραντο υπαίθριο ξενοδοχείο» έχει μεταβληθεί η πόλη της Αθήνας μετά τα 6,6 ρίχτερ της 24ης Φεβρουαρίου 1981. Οι πιτζαμοφόροι σεισμόπληκτοι εγκαταλείπουν το «Φως του Αυγερινού» (γιατί όλοι αυτό έβλεπαν στην τηλεόραση) και βγαίνουν σε άλση και πλατείες. Αρκετές κατηγορίες βαραίνουν την τηλεόραση ­ πανικόβλητος ο Κώστας Χούντας πήρε την ευθύνη και προέτρεψε από το γυαλί τους Αθηναίους: «Εγκαταλείψτε τα σπίτια σας». Αναρωτιέται όμως κανείς αν δεν ήταν το «χαζό κουτί» ποιος άλλος θα έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του δευτερόλεπτα μετά την επέλαση του Εγκέλαδου.
«Οι άγγελοι του Τσάρλι»
Στα τέλη της δεκαετίας του '70 ο Τσάρλι (ήτοι η φωνή του Τζον Φορσάιθ) αναθέτει αποστολές σε τρεις εκπάγλου καλλονής ντετέκτιβ: Φάρα Φόσετ Μέιτζορ, Τζάκλιν Σμιθ και Κέιτ Τζάκσον (η αρχική σύνθεση). Η Ελλάδα σηκώνει ψηλά τα χέρια.
Η ώρα της ιδιωτικής τηλεόρασης
Το 1989 δίνεται προσωρινή άδεια λειτουργίας σε δύο μη κρατικά τηλεοπτικά κανάλια από την κυβέρνηση Τζαννετάκη με τον νόμο 1866/96. Τα δύο αυτά κανάλια ήταν το Mega και η «Νέα τηλεόραση». Το πρώτο, που ξεκίνησε να εκπέμπει στις 20 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ανήκει στην εταιρεία Τηλέτυπος ΑΕ. Το δεύτερο δεν ξεκίνησε ποτέ να εκπέμπει. Στη θέση του εμφανίστηκε ο Antenna που εξέπεμψε για πρώτη φορά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1990.
«Μισό - μισό»
(ΕΡΤ, 1985). Η ισότητα των δύο φύλων όπως την είδε η νεαρή τότε αεροσυνοδός της Ολυμπιακής και πρώην μαθήτρια του Κούντερα, Δήμητρα Λιάνη. Η αεροσυνοδός, που είχε την τύχη να είναι εξαδέλφη ενός μεγάλου δημοσιογράφου αλλά και ανιψιά ενός πρώην υπουργού Τεχνολογίας, ζήτησε από τη Μαργαρίτα Παπανδρέου ­ και τελικά πήρε ­ την παραγωγή και παρουσίαση μιας φεμινιστικής εκπομπής της οποίας παίχτηκαν μόνο οκτώ επεισόδια. Στην πρώτη εκπομπή προβλήθηκε και μια συνέντευξη του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Μετά το «άδοξο» τέλος της εκπομπής η κυρία Λιάνη επανήλθε με το επίμονο αίτημα της ανανέωσης της έγκρισης για πενήντα καινούργια επεισόδια. Τελικά η εκπομπή και η τότε διοίκηση Χαλάτση - Σωτηριάδη δεν είχαν συνέχεια λόγω της ενοχλητικά ειρωνικής αντιμετώπισης της ιστορίας από μεγάλη μερίδα του Τύπου.

«Το μινόρε της αυγής»
(ΕΡΤ, 1983-1984). Η ζωή και τα ήθη της τάξης των περιθωριακών ρεμπετών την περίοδο 1930-1960, ή αλλιώς από τον τεκέ στα μεγάλα σαλόνια. Η σειρά αγαπήθηκε από το κοινό κυρίως λόγω των τραγουδιών της Αθηναϊκής Κομπανίας αλλά και του επιτυχημένου καστ στο οποίο ξεχωρίζουν τα ονόματα: Αντώνης Καφετζόπουλος (Αντώνης), Δημήτρης Καταλειφός (Βαγγέλης) και Γιάννης Ζαβραδινός (Μήτσος).
«Ομιλείτε ελληνικά»
(ΕΤ1, 1986-1989). Επιμορφωτική εκπομπή που προβαλλόταν κάθε Τετάρτη πριν από το δελτίο ειδήσεων των εννέα και είχε στόχο τη βελτίωση της σχέσης του Ελληνα με τη γλώσσα του. Την εκπομπή παρουσίαζε η Λιάνα Κανέλλη. Η αρχική ιδέα ανήκε στη Νούλα Κουτέλα, η οποία ήταν και η παραγωγός της εκπομπής (Μάχη TV), ενώ με την επιμέλειά της ήταν επιφορτισμένος ο γνωστός καθηγητής της Γλωσσολογίας Γιώργος Μπαμπινιώτης. Η μορφή παιχνιδιού που τελικά δόθηκε στην εκπομπή αποτέλεσε τον σημαντικότερο ίσως λόγο της επιτυχίας της. Τότε η Λιάνα Κανέλλη ήταν ακόμη πολύ συμπαθής (αν και ο αέρας του παντογνώστη έπνεε από τότε δυνατά)... Η ΕΤ1 προτού εγκρίνει την εκπομπή κρατούσε τον πιλότο στα συρτάρια για δύο χρόνια περίπου. Τελικά η εκπομπή δεν «κόπηκε» αλλά ουσιαστικά αποσύρθηκε από την ίδια την εταιρεία παραγωγής, καθώς το κανάλι καθυστερούσε (ως και δυόμισι χρόνια) να εξοφλήσει τα τιμολόγια.
«Βραδιά επιθεώρησης»
(ΕΡΤ, 1984). Τα καλύτερα κομμάτια της επιθεώρησης μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση σε 13 επεισόδια με τους αυθεντικούς πρωταγωνιστές, όταν και όπου αυτό ήταν δυνατό. Τα κείμενα και τη σκηνοθεσία υπέγραφε ο Γιώργος Λαζαρίδης ενώ τη ζωντανή ορχήστρα διηύθυνε ο Γιώργος Κατσαρός. Ο Κώστας Χατζηχρήστος, ο Νίκος Σταυρίδης, ο Γιώργος Κωνσταντίνου, η Μάρω Κοντού και πολλοί κορυφαίοι ηθοποιοί του ελληνικού κινηματογράφου και της επιθεώρησης παρήλασαν από την εκπομπή αυτή. Οι παραγωγοί της εκπομπής (Τηλεοπτικές Επιχειρήσεις) έχουν να θυμούνται την τελειομανία του Θανάση Βέγγου, ο οποίος ενσαρκώνοντας τον Ταρζάν, που έμπαινε στο πλατό με το «σχοινί» από το δένδρο, κατανάλωσε σχεδόν ολόκληρη ημέρα προκειμένου το πλάνο της εισόδου να γίνει όσο πιο πειστικά γίνεται.
«Ο Μπαρμπα-Μυτούσης», «Ο Παραμυθάς» και η «Φρουτοπία»
Αμιγώς ελληνικές παραγωγές και οι τρεις, μεγάλωσαν γενιές πιτσιρικάδων που ανέμεναν εναγωνίως μπροστά στην τηλεόραση την έναρξή τους. Ο Κλούβιος και η Σουβλίτσα, οι γνωστές κούκλες του κουκλοθέατρου Αθηνών, το μαγικό πέταγμα του Νίκου Πιλάβιου στη μακρινή χώρα του παραμυθιού και οι ιστορίες του μικρόκοσμου της Φρουτοπίας, στις οποίες πρωταγωνιστούσαν ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Πίκος Απίκος και όλα τα οπωροκηπευτικά, συγκαταλέγονται στις πολύ επιτυχημένες στιγμές του τμήματος παιδικών εκπομπών της ΕΡΤ.
«Τα Κυριακάτικα»
(ΕΤ1, 1986-1987). Τρίωρο ζωντανό απογευματινό μαγκαζίνο με διάσημους καλεσμένους από όλους τους χώρους που παρουσίαζαν η Ελενα Ακρίτα και ο Δημήτρης Κωνσταντάρας. Τα κοινωνικά, καλλιτεχνικά και πολιτιστικά θέματα αποτελούσαν το επίκεντρο της θεματολογίας της εκπομπής αλλά η αμεσότητα και το κέφι των παρουσιαστών ήταν εκείνα τα στοιχεία που κέρδιζαν κυριολεκτικά τις καρδιές των τηλεθεατών. Ακόμη και οι τεχνικές ελλείψεις (δεν υπήρχε επιστροφή ήχου) αντιμετωπίζονταν με χιούμορ. Η φωνή του σκηνοθέτη κάθε φορά που απευθυνόταν στους παρουσιαστές, λέγοντάς τους π.χ. «δεν είναι έτοιμο το βίντεο ακόμη», ακουγόταν σε όλο το πανελλήνιο. Το γέλιο ήταν άφθονο και αυθόρμητο και η τηλεθέαση πολύ υψηλή. Η ΕΤ2 έβαζε πάντα την ίδια ώρα ελληνική ταινία...
'90


Πηγή το βήμα 1999
Καταχώρηση εικόνας

«Πόλεμος του Κόλπου - Live!» [/b]
(1990, σε όλα τα κανάλια.) Η ελληνίδα νοικοκυρά εντρυφεί στην πολεμική τεχνολογία. Οι πύραυλοι Σκουντ και Πάτριοτ κυριαρχούν στα μαύρα ανέκδοτα της εποχής. Αλλά και στις οθόνες μας. Οι όμορφες πετρελαιοπηγές στο Κουβέιτ όμορφα καίγονταν και τα νυχτερινά πλάνα από τις λάμψεις των αντιαεροπορικών στον ουρανό της Βαγδάτης καταναλώνονταν μετά βδελυγμίας μαζί με πίτσες και μπίρες.
Exit polls
Η στατιστική έρευνα στην υπηρεσία της τηλεόρασης τη δεκαετία του '90 «κατέστρεψε» τη μαγεία της αγωνίας και της έκπληξης εν όψει του εκλογικού αποτελέσματος. Ο βλοσυρός μετρ του είδους Ηλίας Νικολακόπουλος, (Mega) πάντα οργανωμένος και μελετημένος, έχει τα αποτελέσματα στο τσεπάκι του (για την ακρίβεια στον κομπιούτερ του) κάνοντας όλους τους ενδιαφερόμενους να μαρμαρώνουν κάθε στιγμή που έχει νέα στοιχεία να δώσει, πολύ προτού αρχίσει η επίσημη καταμέτρηση των ψήφων. Ολα έχουν τελειώσει από τις οκτώ το βράδυ.
Trash TV
Υποχρεωτικό στάδιο που πέρασαν τα μικρά ιδιωτικά κανάλια θέλοντας να προσφέρουν κάτι διαφορετικό σε μια απέλπιδα προσπάθεια να προσελκύσουν διαφημιστικά έσοδα. Οι τηλεθεατές, θύματα της ερωτικής νύχτας που δεν έζησαν, βρίσκουν έναν (τουλάχιστον) τηλεοπτικό ώμο να κλάψουν. Ο Κώστας Μυλωνάς με την, πάντα σε δίαιτα, σύζυγό του Ελεάνα Παγουρά φέρουν τεράστια ευθύνη για την πτώση της παραγωγικότητας του Δημοσίου, κρατώντας άγρυπνους τους τηλεθεατές ως τη στιγμή που οι χορεύτριες από τη Ρωσία, που παρά τρίχα δεν συμμετείχαν στα μπαλέτα Μπαλσόι, πέταγαν και το τελευταίο τους πέπλο μπροστά στο γκρο πλαν του τρεμάμενου οπερατέρ. Η Βίκυ Μιχαλονάκου, πάλαι ποτέ έγκριτη δημοσιογράφος, πέρασε κυριολεκτικά απέναντι στήνοντας ολόκληρο δικαστήριο που εκδίκαζε υποτιθέμενα ερωτικά εγκλήματα. Αστέρας ολκής και ο δικηγόρος(Καταχώρηση εικόνας Πέτρος Λεωτσάκος, που αργότερα απέκτησε δικό του τηλεοπτικό βήμα. Στο πλευρό του η υπερχυμώδης και λογοπλάστρια Πέπη Τσεσμελή έθεσε σε νέα βάση τα στάνταρντ για τη γυναικεία παρουσία και ουσία μπροστά από τις κάμερες.
«Ρεπορτάζ στην ομίχλη» vs «Φως στο τούνελ»
Το 1995 πραγματοποιείται η οριστική ρήξη στη σχέση συνεργασίας Κώστα Χαρδαβέλλα - Αγγελικής Νικολούλη. Ο πρώτος μετακομίζει με την εκπομπή του στο Star και η δεύτερη παραμένει στον Σκάι, όπου στήνει τη δική της πανομοιότυπη εκπομπή με μεγάλη επιτυχία, που δημιουργεί πονοκέφαλο στον πρώην «ρεπόρτερ». Και οι δύο εκπομπές ασχολούνται με την αναζήτηση προσώπων που έχουν εξαφανιστεί και φυσικά αποτελούν αντιγραφή εκπομπής που χαρακτηρίζει τη γαλλική τηλεοπτική σχολή.
«Αναστασία»
(Mega, 1993). Τολμηρή ερωτική σειρά με πολλές ανατροπές που καθιέρωσε τη σεναριογράφο Μιρέλλα Παπαοικονόμου και τη νέα ηθοποιό Μυρτώ Αλικάκη (Αναστασία). Η αγωνία των τηλεθεατών έφτασε στο αποκορύφωμα στα τελευταία επεισόδια, όταν η αχαλίνωτη Αναστασία έπρεπε να διαλέξει ανάμεσα στον πατέρα (Μηνά Χατζησάββα) και στον γιο (Αλκι Κούρκουλο).
Ρούλα Κορομηλά
Το τηλεοπτικό φαινόμενο «Ρούλα Κορομηλά» πρωτοεμφανίστηκε το 1989, όταν παρουσίαζε στην ΕΤ1 το πρωινό μαγκαζίνο «Μια καλημέρα είναι αυτή» μαζί με τον ηθοποιό Δήμο Μυλωνά. Η εκπομπή χτυπήθηκε εκ των ένδον και όταν άλλαξε η διοίκηση του σταθμού, για ακόμη μία φορά, η Ρούλα απολύθηκε από την εκπομπή. Στην τελευταία εκπομπή μάλιστα δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την απογοήτευση και τα δάκρυά της μπροστά στις κάμερες. Πολύ σύντομα εντάχθηκε στο δυναμικό του Antenna χάρη στο ένστικτο του Μ. Κυριακού, που εκείνη την περίοδο αναζητούσε ικανούς συνεργάτες. Ο «Πρωινός καφές» ταυτίστηκε για πολλά χρόνια με το πρόσωπο της Ρούλας, η οποία πολύ σύντομα μεταπήδησε με μεγάλη επιτυχία σε νυχτερινά ψυχαγωγικά προγράμματα στον Antenna και αργότερα στο Mega (Bravo, Ρούλα - Μπράβο, έκανες την τύχη σου και άλλες).
«Ο Θεός είναι Σκάι»
Είναι μια ανεκδοτική έκφραση που προήλθε από ανταγωνιστικό τμήμα ειδήσεων όταν η κάμερα του Σκάι βρισκόταν εντελώς τυχαία μπροστά σε γεγονότα τη στιγμή ακριβώς που συνέβαιναν και συζητήθηκαν για πολύ, όπως: το χαστούκι της κυρίας Αθήνη στη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου, το βύθισμα του περιπτέρου εξαιτίας των έργων του μετροπόντικα και το πιστολίδι μεταξύ αστυνομικών και ανήλικων δραπετών των φυλακών Κορυδαλλού τον Δεκαπενταύγουστο του 1998. Επί του παρόντος ο Θεός δεν έχει δείξει την ίδια προτίμηση στον Alpha!
«Ψίθυροι καρδιάς»
(Mega, 1998). Ο Μανούσος Μανουσάκης δίνει ζωή σε τηλεοπτικό έρωτα με αθιγγανικό φόντο. Η τσιγγάνα-τοπ μόντελ Ερατώ (Αννα Μαρία Παπαχαραλάμπους) φέρνει μαζί της στον καταυλισμό ως και 1,8 εκατομμύρια τηλεθεατές το επεισόδιο. Χάρη σε αυτήν τα αλλοπρόσαλλα ειδύλλια γίνονται τηλεοπτικό καθεστώς (τσιγγάνα-αρχιτέκτονας, παπάς-αγιογράφος, μεγαλοαστή-Σέρβος κτλ.).
Συνέντευξη-σκάνδαλο
Στις 7 Νοεμβρίου 1995 η Λιάνα Κανέλη μιλά εφ' όλης της (για πολλούς, προδιδαχθείσης) ύλης με τη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου στη «Συνέντευξη του μήνα». Μαγνητοσκοπημένη από εξωτερικό συνεργείο (όχι της ΕΤ) με φόντο τη ροζ βίλα της Εκάλης. Περισσότεροι από τους μισούς τηλεθεατές της ελληνικής επικράτειας καθηλωμένοι στον καναπέ.
«Χρυσό κουφέτο»
(Star, 1997-. Η Αννίτα Πάνια είναι η κυνική οικοδέσποινα του παρθενικού τηλεοπτικού γραφείου συνοικεσίων. Υπόσχεται γαμπρούς, νύφες και εν γένει «επιτόπιο νταραβεράκι». Η φήμη της φθάνει ως το CNN.
«Λάμψη»
(Antenna, 1991-...). Η κλασική και μακροβιότερη εγχώρια σαπουνόπερα συμπλήρωσε τα οκτώ χρόνια, τα 2.000 επεισόδια και δεν λέει να εκπνεύσει. Ο ηθικός αυτουργός της Νίκος Φώσκολος δήλωσε ότι επιθυμεί να τελειώσει την τηλεοπτική του καριέρα «κάνοντας τον Γιάγκο Δράκο (σ.σ.: Χρήστος Πολίτης) να συνειδητοποιήσει ότι η μοναδική περιουσία κάθε ανθρώπου είναι... δύο μέτρα χώμα».
Τεχνικός άθλος
Σεπτέμβριος 1990. Και ενώ εκτυλίσσεται στο Τόκιο η εκδήλωση για την ανάδειξη της πόλης που θα αναλάβει τη Χρυσή Ολυμπιάδα, η κρατική τηλεόραση αντιμετωπίζει (εξαιτίας κάποιας απεργίας) τεχνικό αδιέξοδο. Οι Ιάπωνες σηκώνουν τα χέρια. Τα παιδιά όμως της ΕΤ1 καταφέρνουν ένα εκπληκτικό re-rooting του σήματος (το ανεβάζουν σε πέντε-έξι δορυφόρους και εν συνεχεία το φέρνουν με το σπαθί τους στην Αθήνα). Στο Τόκιο ο άθλος τους αυτός γίνεται πρωτοσέλιδο.
Τηλεοπτική ψυχανάλυση
Στο ψυχιατρικό ντιβάνι του Σκάι προσκαλεί τηλεφωνικώς τον ρουμάνο κακοποιό Σορίν Ματέι ο παρουσιαστής του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του καναλιού Νίκος Ευαγγελάτος. Την πολύωρη αυτή συνομιλία τους μαζί με το συνοδευτικό μακελειό της οδού Νιόβης το βράδυ της 23ης Σεπτεμβρίου 1998 θα παρακολουθήσουν πάνω από 1 εκατομμύριο τηλεθεατές. Η πρώτη φορά που η τηλεόραση αναλαμβάνει έτσι απροκάλυπτα τον ρόλο του εθνικής εμβέλειας κοινωνικού λειτουργού. Ο κ. Ευαγγελάτος απαντά σε ένα μαινόμενο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης: «Εκανα αυτό που ένιωθα».
Οι κηδείες που όλοι παρακολουθήσαμε
Σε σχεδόν εθνικό δίκτυο, σύσσωμο το ελληνικό έθνος αποχαιρέτησε αγαπημένους ανθρώπους, ηθοποιούς και πολιτικούς. Ανδρέας Παπανδρέου, Μελίνα Μερκούρη, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Αλίκη Βουγιουκλάκη έκαναν την τελευταία τους βόλτα στην Αθήνα παρουσία τεράστιου πλήθους που θρηνούσε ειλικρινά και τεράστιου πλήθους από τεχνικούς των τηλεοπτικών καναλιών που είχαν αρχίσει από τα ξημερώματα τον αγώνα της εξασφάλισης των θέσεων-κλειδιών για να στήσουν τις τηλεοπτικές κάμερες. Οσο πιο κοντινό το πλάνο στο φέρετρο ή ακόμη καλύτερα στο πρόσωπο του διάσημου αποθανόντα, τόσο μεγαλύτερα τα νούμερα της τηλεθέασης. Αν υποθέσουμε ότι τα κανάλια έκαναν τη δουλειά τους σωστά, η αβυσσαλέα νεκρολαγνεία των τηλεθεατών θα πρέπει να αναλυθεί σε κάποιο άλλο αφιέρωμα.
«Οι απαράδεκτοι»
(Mega, 1991-1993). Η κωμική σειρά που απομυθοποίησε τη γενιά του Πολυτεχνείου και ανέδειξε τους πρωταγωνιστές της σε μεγάλους τηλεοπτικούς αστέρες. Συγκέντρωσε πολύ υψηλά νούμερα τηλεθέασης αν και είχε αρχικά απορριφθεί από τον Antenna λόγω ακαταλληλότητας των σεναρίων που συνέγραψε η Δήμητρα Παπαδοπούλου.
«Δύο ξένοι»
(Mega, 1997-1999). Τα αντίπαλα κανάλια ουδέποτε κέρδισαν τη μάχη της τηλεθέασης απέναντι στους «Δύο ξένους». Αυτό συνέβη και κατά την περίοδο των επαναλήψεων. Η σειρά διέθετε υψηλές στιγμές χιούμορ, καυστική κριτική σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα και σάρκασε τον χώρο των μίντια όσο καμία άλλη. Εκτός από τους πρωταγωνιστές Νίκο Σεργιανόπουλο (Κωνσταντίνος) και Εβελίνα Παπούλια (Μαρίνα), ξεχώρισαν και οι πολύ χαρακτηριστικοί δεύτεροι ρόλοι που ενσάρκωσαν η Ντίνα Κώνστα (Ντένη) και η Χρυσούλα Διαβάτη (Φλώρα). Πάντως, παρά την επιθυμία του καναλιού και των σεναριογράφων να συνεχιστεί η σειρά ως την ημέρα της αλλαγής της χιλιετίας, εσωτερικές διαφωνίες κατέστησαν κάτι τέτοιο αδύνατο. Σενάριο Αλέξανδρος Ρήγας, Δημήτρης Αποστόλου. Σκηνοθεσία, Αλέξανδρος Ρήγας.
«Κινηματογραφική λέσχη»
(ΕΡΤ) είναι μία από τις μακροβιότερες εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης. Παρουσιάζει ως και σήμερα με τον ίδιο ακριβώς (όχι και τόσο ζωντανό) τρόπο ο κριτικός Γιάννης Μπακογιαννόπουλος ενώ τα κείμενα στην αρχή έγραφε ο Μισέλ Δημόπουλος. Στην πρώτη εκπομπή προβλήθηκε η ταινία «Αγριες φράουλες» του Ινγκμαρ Μπέργκμαν.
«Δέκα μικροί Μήτσοι»
(Mega 1992-1997). Καυστικότατη σατιρική σειρά εκπομπών με έντονο επιθεωρησιακό χαρακτήρα. Ο Λάκης Λαζόπουλος δημιούργησε και ενσάρκωσε δέκα τουλάχιστον διαφορετικούς τύπους νεοελλήνων που αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα μέσα από το δικό τους πρίσμα. Αν και ανατρεπτική, η σειρά σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία. Οι ατάκες «Πάμε πλατεία» (Τζίμης), «Α...Α...Α... τα πλευράκια μου» (Μισέλ), «ο Χριστός και ο δούλος» (Γρουμπουλάκη) και πολλές άλλες συνόδευαν σχεδόν όλες τις χιουμοριστικές συζητήσεις για πολύ καιρό μετά το τέλος της ατάκτως προβαλλόμενης εκπομπής.
«Οι τρεις Χάριτες»
(Mega, 1990- 1992). Κωμική σειρά που σημείωσε μεγάλη επιτυχία χάρη στο συγγραφικό δίδυμο Ρέππα - Παπαθανασίου, που έκανε τότε τα πρώτα του τηλεοπτικά βήματα, αλλά και στο πρωταγωνιστικό τρίο Αννας Παναγιωτοπούλου - Νένας Μεντή - Μίνας Αδαμάκη ­ οι οποίες υποδύονταν τις τρεις αδελφές Χαρίτου που μοιράζονταν το ίδιο οικογενειακό σπίτι.
«Τα πάντα γύρω από το σεξ»
(ΕΤ2 1994-). Ο εθνικός σεξολόγος Θάνος Ασκητής κατάφερε να στήσει μια εκπομπή στην οποία τα πράγματα λέγονται επιτέλους με το όνομά τους, χωρίς να ακούγεται τίποτα προσβλητικό για τον τηλεθεατή που για πρώτη ίσως φορά ενημερώνεται για τη γενετήσια πράξη χωρίς μισόλογα και αναλήθειες.
Debate
Οι τηλεοπτικές προεκλογικές αναμετρήσεις της δεκαετίας του '90 απέκτησαν νέο ενδιαφέρον αντιγράφοντας τα αμερικανικά πρότυπα. Στα προεκλογικά πάνελ ο λόγος των πολιτικών οφείλει πλέον να είναι μεστός, ουσιαστικός και χρονικά περιορισμένος. Ο κάθε πολιτικός είναι όρθιος και απαντά στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων μέσα σε τρία λεπτά. Οταν το τρίλεπτο παρέλθει, ο ήχος κόβεται και ο πολιτικός δεν ακούγεται πλέον. Παραμένει όμως στο πλάνο ανοιγοκλείνοντας το στόμα του. Ακόμη και οι πιο δυνατοί, στην ουσία και στο περιεχόμενο του λόγου τους, πολιτικοί «κόβονται» στον αέρα ή από το άγχος τους ολοκληρώνουν βιαστικά την τοποθέτησή τους πολύ προτού εκπνεύσει ο χρόνος.
Ναι - Οχι
Χρόνια πριν από την ψηφιακή τηλεόραση, οι έλληνες τηλεθεατές έρχονται σε επαφή με τη διαδραστική (interactive) της διάσταση. Το «Εσύ αποφασίζεις» στο Mega (1993-1995) ήταν μια κοινωνική σειρά με τον Γιάννη Βούρο που έθετε θέματα με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλεί τη συμμετοχή του κοινού. Η ιστορία εκτυλισσόταν κανονικά ως το κομβικό σημείο όπου ο πρωταγωνιστής εκαλείτο να αντιμετωπίσει κάποιο αποφασιστικό δίλημμα και οι τηλεθεατές επέλεγαν τηλεφωνικά ποιον δρόμο έπρεπε τελικά να ακολουθήσει. Ο δρόμος για τα ριάλιτι σόου είχε στρωθεί με τηλεφωνικές μονάδες...

Πηγή Το Βήμα 1999