Καταχωρήθηκε 23 December 2011 - 09:20 PM

παιδιά ξεχάσατε τις μπίλιες ή τζιτζιλιά που τα λέγαμε εμείς (τότε είχαμε και χωματόδρομους), τα χαρτάκια panini,
μακριά γαϊδούρα, κουτσό,

Καταχωρήθηκε 28 December 2011 - 01:33 AM

Bradon να πω ότι μου άρεσε πολυ ο κυνικός τρόπος που παρουσίασες τις αναμνήσεις σου, όπως επίσης και το "γκρίζο" του σήμερα.
Θέλω να προσθέσω ότι όντως τα παιχνίδια ήταν κάτι το μαγικό, αλλα αυτο που ήταν το σημαντικότερο ήταν ότι ο κόσμος τότε ήταν και διαφορετικός, πιο ζεστός. Θυμάμαι στη Νεάπολη που εμένα τότε που ήμουν μικρουλης πηγαίναμε για "εξερευνήσεις" και τριγυρνουσαμε μέσα απο αυλές, κτίρια και στενακια, πάρκα και ότι άλλο μας κεξτριζε την περιέργεια.
Ευτυχώς το παιχνίδι ήταν άφθονο και ποικιλοτροπο.
Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να μπορεί να θυμηθεί με ακρίβεια πως ένιωθα τότε και νιώθω πολυ τυχερός που το παιδι μέσα μου ακόμη ζει...
Μήλα, ψηλοκούνητο, τσιγαροποτα, τζαμί, κρυφτό, κυνηγητό, ένα άλλο παιχνίδι που τότε υπήρχαν τα χαρτάκια με χαρτονομίσματα απο όλο τον κόσμο και τα στημένα και προσπαθουσαμε να τα πετύχουμε με μάρμαρο που το στελναμε να ρέει και όσα χτυπούσε τα κερδίζαμε, συλλογές απο κάθε είδους αυτοκόλητα και...καιΙ... Και... Τόσα πολλά αλλα.
Σας αφήνω γα να ρεμβάσω στο παρελθόν μου...

Καταχωρήθηκε 31 December 2011 - 04:27 PM

"αμπαριζα" καθως μεναμε σε πολυκατοικια με τεραστια πυλωτη και πολλες κολωνες!
Επισης ποδηλατο στην πυλωτη με φοβερες κοντρες. Μαλιστα ο ενας "δανειζοταν" το ποδηλατο του αλλου, ειτε παρουσια του ειτε οχι, αφου υπηρχαν θεσεις για ποδηλατα στην πολυκατοικια... και ηταν ευκολο να δανειστεις ενα... καλυτερο!
Κλασσικα ποδοσφαιρο τα ΣΚ με τους κλασσικους τσακωμους ηταν-δεν-ηταν πεναλτι-φαουλ...

και παμε τωρα στο θεικο...
Στο τεραστιο οικοπεδο της πολυκατοικιας, υπηρχαν..... ΑΡΧΑΙΑ!!!
Φανταστειτε κατι σαν λαβυρινθο, χτισμενο (προφανως ηταν οικηματα αλλα δεν ειχαν σκεπη) κι εμεις καναμε βολτες αναμεσα του.
Εκει λοιπον ειχαμε την φαεινη ιδεα να... βαλουμε σκεπες και να τα κανουμε σπιτακια για τις αταξιες μας! Φυσικα και δεν υπηρχε μεριμνα προστασιας απο το κρατος για αυτα τα αρχαια! Ηταν σουπερ ομως, ο τελειος χωρος για να... κρυφτεις!

Καταχωρήθηκε 13 January 2012 - 10:31 PM

Θα συμφωνήσω με τον Ultra όντως οι εξερευνήσεις ήταν το καλύτερο μας αν και μεγάλωσα Αμπελόκηπους φτάναμε πολύ μακριά με τα πόδια, μπαίναμε σε πρασιές ανάμεσα σε πολυκατοικίες,υπόγεια και άλλα extreme της εποχής μας.Τι να πω για τα φυσοκάλαμα, σωστός πόλεμος καποιοί βάζαμε και φακό για βραδινό πόλεμο. Ωραία χρόνια θα μου λείψουν σίγουρα.Τα καπάκια τα θυμάμαι αχνά, της Fanta ήταν τα αγαπήμένα μου μαζεύαμε και μετά στήναμε ο καθένας από ένα και πετουσάμε κατι βαρύ (πέτρα συνήθως)από απόσταση και όποιος τα έριχνε τα έπαιρνε. Μετά ήταν το χόμπι με τα καλαμάκια και κάτι μαύρα μπιλάκια που παίρναμε από δέντρα στην γειτονιά.Μάλιστα μια φορά στηθήκαμε απέναντι ο ένας από τον άλλον και πέρασε ενά αμάξι με ανοιχτά παράθυρα και τον πετύχαμε και οι δύο, ο τύπος σταμάτησε επιτόπου και μας έψαχνε, εμείς είχαμε γίνει καπνός!!!!!!

Καταχωρήθηκε 14 January 2012 - 09:18 PM

Πωπω, τι μου θύμησες με τα φυσοκαλαμα... Πόλεμος κανονικός! Πολλές φορές εννωναμε 3-4 μαζι για να ρίχνουμε πιο πολλα βλήματα απο χαρτι...

Καταχωρήθηκε 20 June 2012 - 06:30 PM

να προσθεσω τα πεντόβολα--καθιστικο παιχνιδι--και βεβαια τα φυσοκαλαμα με στόκο μεσα ή πλαστελινη----τα βελακια που φτιαχναμε κε καρφιτσες κ σπιρτόξυλα--τα γιο γιο
-- τα καπακια στο πεζουλι του πεζοδρομιου ασβεστωμενου ειδικα τις γιορτες---το ξυλικι----ποσα ματια δεν ειχαμε βγαλει!!!!--το στακαμαν κλπ ΧΑΙΡΕΤΩ ΑΠΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΑΘΗΝΑΣ --Γιαννης