Καταχωρήθηκε 21 December 2010 - 07:35 PM

Τι θα λέγατε να μαζέψουμε τυχόν κορνίζες με παλιά θέματα που μπορεί να έχουμε σε κάποια γωνιά του σπιτιού μας ?

οι Χάριτες (Χάρες) στην Ελληνική Μυθολογία: η Αγλαΐα η νεότερη, η Ευφροσύνη και η Θάλεια

Η σκάλα της ζωής του άντρα

Κλασσική κατάληξη ζαβολιάς ! Απέργης 1980

Καταχωρήθηκε 18 November 2010 - 01:41 AM

Χα χα χα ναι ρε α πα πα τι μου θύμισες..Ρε συ αυτές τις έβλεπα δσε κάποια πντοπολεία της γυτωνιάς μου..το τελευταίο το θυμάμαι να το έχω δει και πρόσφατα..Θυμάμαι επίσης την φώτο που λέει ο δανείζων σε άλλους και ο οικονόμος

Καταχωρήθηκε 18 November 2010 - 01:48 AM

ναι αυτή που λες "ο δανείζων" την ψάχνω , μου λειπει ... αν τυχει και την παρει καπου το ματι σου πες μου (οχι ανατυπωση)

Καταχωρήθηκε 08 April 2011 - 09:31 AM

Λοιπον την απέκτησα και αυτή και μπήκε στο νέο καδράκι της και πήρε την θέση της στο τοίχο μου.
Στην πίσω πλευρά άφησα και ενα frame γιατι αξίζει να φαίνεται το σφράγισμα του πόστερ (15 Μαϊου 1966).

Καταχωρήθηκε 08 April 2011 - 09:40 AM

Τι έχω δεί όλες σε δίαφορα καφενεία, παντοπωλεία, μπαρμπέρηδες κτλ! Βέβαια πάνε χρόνια που είδα κάποια απο αυτές.

Καταχωρήθηκε 08 April 2011 - 09:47 AM

Ενδιαφέρον έχει στο ποστερ "Η σκαλα της ζωης του αντρα" τα κείμενα κάτω απο το κάθε σκαλοπάτι.....
Πίστευω οτι διαβάζοντας τα όλοι θα νιώσουμε ένα ρίγος μέσα μας !


Γεννήθηκε ένα αγόρι, ω! θάυμα θείο, Μοίρες, κάντε του ανθόσπαρτο το βίο
Στα 10 του χρόνια
Δεν έχουν μυστικά τα πρώτα χρόνια, φτεροκοπούν σαν τα χελιδόνια.
Στα 20 του χρόνια
Η αγάπη την καρδιά του έχει πληγώσε, τέτοια αλλαγή δεν έχει ξανανοιώσει.
Στα 30 του χρόνια
Στα νύχια τους οι σκέψεις τον αρπάζουν, μα οι χαρές του σπιτιού τον ξεκουράζουν
Στα 40 του χρόνια
Μια δύναμη τον σπρώχνει σαν μεθύσι, τον κόσμο μέσα στα χέρια του να κλείσει.
Στα 50 του χρόνια
Εδώ ψηλά που ανέβηκε του φτάνει, του μόχθου έχει κερδίσει το στεφάνι.
Στα 60 του χρόνια
Τώρα περνά πιο γρήγορα ο χρόνος, και μέσα του κρυφά δουλεύει ο πόνος.
Στα 70 του χρόνια
Με μιά ζωή λιτή και μετρημένη, την αγωνία του ξεχνά και περιμένει.
Στα 80 του χρόνια
Μόνη παρηγοριά του οι αναμνήσεις στο κομπολόϊ μπλέκονται της δύσης.
Στα 90 του χρόνια
Άλλη χαρά δεν έχει να ελπίζει στο τέρμα της ζωής του πια βαδίζει.
Στα 100 του χρόνια
Τώρα τελειώσαν όλα, μα η ελπίδα για την ψυχή του λάμπει, αιώνια αχτίδα.