Καταχωρήθηκε 14 November 2011 - 03:20 PM

ΖΟΜΠΙ.....

Όλα άρχισαν το 1968 με την, θρυλική πια, ταινία «Night of the living dead» («Η νύχτα των ζωντανών νεκρών»). Ήταν η πρώτη γνωριμία των ανθρώπων με το φαινόμενο των Zombies (Ζόμπι). Την φοβερή περιέργεια που νιώθουμε οι περισσότεροι από μας για το άγνωστο και ασυνήθιστο, εκμεταλλεύτηκε το Hollywood για να προσελκύσει πλήθος κόσμου στις αίθουσες των κινηματογράφων. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν νέες ταινίες που έχουν ως θέμα τα Zombies («Dawn of the dead», «Resident evil 2») και έκαναν χιλιάδες πωλήσεις εισιτηρίων σε όλο τον κόσμο.



Υπάρχουν όμως στην πραγματικότητα Zombies; Και αν ναι που βρίσκονται; Πώς «δημιουργούνται»; Σε αυτές και άλλες ερωτήσεις έρχεται να απαντήσει η έρευνα του εθνοβοτανολόγου Wade Davis, ο οποίος ταξιδεύοντας σε διάφορα μέρη του κόσμου ήρθε αντιμέτωπος με ένα πολύ παράξενο φαινόμενο στην Αϊτή.

Η Αϊτή είναι μία χώρα στον Ατλαντικό ωκεανό (Το Δυτικό μέρος ενός νησιού, για την ακρίβεια, κοντά στο τρίγωνο των Βερμούδων), της οποίας οι κάτοικοι ζουν πολύ φτωχικά. Αν και η κύρια θρησκεία τους είναι η Ρωμαιοκαθολική, περίπου το 80% των ρωμαιοκαθολικών συμμετέχει σε τελετουργίες voodoo (βουντού). Μάλιστα υπάρχουν ορισμένοι ιερείς που αποκαλούνται Voodoo Priests (Ιερείς βουντού).

Το 1980, εμφανίστηκε ένας άνθρωπος στην Αϊτή ονόματι «Clairvius Narcisse» (ο οποίος είχε πεθάνει πριν από 18 χρόνια!), και αφού βρήκε την αδερφή του, της εξήγησε ότι τον είχε κάνει zombie ένας μάγος voodoo και τον είχε για σκλάβο στις καλλιέργειές του με ζαχαροκάλαμα, στα βόρεια της χώρας. Το γεγονός αυτό προσέλκυσε το ενδιαφέρον αρκετών επιστημόνων οι οποίοι προσπάθησαν να βρουν κάποια λογική εξήγηση. Αρκετά χρόνια πριν, συγκεκριμένα στις 24 Οκτωβρίου του 1936, παρουσιάστηκε μία γυναίκα στο χωριό Ennery, σε τραγική κατάσταση. Κουρελιασμένη, το δέρμα της χλωμό και τα μάτια της δεν μπορούσαν να αντέξουν το φως του ήλιου. Αφού επικράτησε μία γενική αναστάτωση τελικά μία οικογένεια θεώρησε ότι η γυναίκα είναι ένα μέλος της που είχε πεθάνει πριν από χρόνια. Η γυναίκα δεν μπορούσε να μιλήσει και ούτε μπορούσε να θυμηθεί τίποτα για τον εαυτό της.


Ο Wade Davis, μετά από έρευνα, ανακάλυψε μία μυστική σκόνη που χρησιμοποιούν οι ιερείς βουντού για να “δημιουργήσουν” τα zombies. Πήγε μαζί με έναν ιερέα ο οποίος του έδειξε τα συστατικά της σκόνης (ένα από τα οποία είναι το χώμα πάνω από τάφους νηπίων) και τον τρόπο με τον οποίο τα αναμειγνύουν. Μετά από καιρό ανακάλυψε ότι η βασική ουσία της σκόνης που ευθύνεται για την δημιουργία των zombie είναι το tetrodotoxin το οποίο είναι δηλητήριο ενός ψαριού που λέγεται blowfish.

Το ψάρι αυτό (blowfish ή puffer ή fugu) χρησιμοποιείται ως έδεσμα από τους μεγάλους σεφ της Ιαπωνίας, οι οποίοι φροντίζουν να μην αφαιρέσουν όλο το δηλητήριο, για να προκαλεί ευφορία σε όσους το δοκιμάζουν. Ορισμένες φορές όμως τα πράγματα δεν λειτουργούν και τόσο σωστά, με αποτέλεσμα 100 άνθρωποι να χάνουν την ζωή τους κάθε χρόνο από την κατανάλωση του fugu. Τα συμπτώματα ωστόσο που παρατηρούνται είναι παρόμοια με αυτά στην διαδικασία της δημιουργίας ενός zombie στην Αϊτή.

Όπως εξήγησε ο Davis αργότερα από τις μελέτες του, αυτή η σκόνη, κάνει τον άνθρωπο να δείχνει νεκρός ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Περιορίζει σε τέτοιο βαθμό τους χτύπους της καρδιάς και την αναπνοή που είναι δύσκολο να ανιχνευθούν. Αυτή η σκόνη προκαλεί επίσης νευρολογικές διαταραχές και επηρεάζει το αριστερό μέρος του εγκεφάλου, το οποίο ελέγχει την ομιλία, την μνήμη, και την δυνατότητα της κίνησης. Έτσι ο άνθρωπος καταλήγει να βρίσκεται θαμμένος ενώ ακόμα είναι ζωντανός! Ο Ιερέας τον ξεθάβει μυστικά και τον χρησιμοποιεί σαν σκλάβο στις καλλιέργειες. Ο άνθρωπος θα παραμείνει zombie, μέχρι να φάει αλάτι ή κρέας (με αυτές τις τροφές θα ενεργοποιηθεί πάλι ένα μέρος του εγκεφάλου που έχει αδρανήσει) όποτε και θα τον σκοτώσουν για να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια.

Υπάρχει ένας νόμος στην Αϊτή που λέει ότι:

Article 249. It shall also be qualified as attempted murder the employment which may be made against any person of substances which, without causing actual death, produce a lethargic coma more or less prolonged. If, after the person had been buried, the act shall be considered murder no matter what result follows.

Μετάφραση:

Άρθρο 249. Θα θεωρηθεί ως δολοφονία η πράξη εναντίον οποιουδήποτε προσώπου με συστατικά που χωρίς να προκαλούν θάνατο, δημιουργούν ληθαργικό κόμμα λίγο ή πολύ παρατεταμένο. Αφού ο άνθρωπος θαφτεί, η πράξη θα θεωρηθεί δολοφονία, ασχέτως με το αποτέλεσμα

Στην Αϊτή, τα zombie είναι ένα φαινόμενο συνηθισμένο και γενικά αποδεκτό. Κανείς όμως δεν μιλάει γι’ αυτό.

Προς μεγάλη ανακούφιση των περισσότερων από εμάς, τα zombies δεν είναι όπως τα βλέπουμε στις ταινίες. Δεν είναι ούτε ζωντανοί νεκροί ούτε «διψούν» για αίμα… Είναι κανονικοί άνθρωποι σαν εμάς που έπεσαν θύματα εκμετάλλευσης με αυτό τον παράδοξο και ασυνήθιστο τρόπο.

Οι εμπειρίες ανθρώπων που διαπιστώνουν να βρίσκονται εκτός σώματος για πολλά χρόνια έχουν συσχετιστεί με φαινόμενα παραφυσικα, ψυχολογικά ή πνευματικά. Αλλά τώρα ερευνητές στην Ελβετία έχουν επισημάνει μια περιοχή στον εγκέφαλο που μπορεί να είναι υπεύθυνη γι αυτή την αντιπαράθεση.

Ο νευρολόγος Olaf Blanke και οι συνάδελφοι από τα Πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Γενεύης και της Λωζάνης έχουν βρεί ότι η ηλεκτρική διέγερση μιας περιοχής του εγκεφάλου, που ονομάζεται γωνιακή έλικα (angular gyrus) μπορεί να προκαλέσει απρόβλεπτη απόκριση σε δύο από τα τρία αισθητήρια συστήματα που ελεγχουν την ισορροπία, τα προθαλαμιαία και σωματοαισθητηριακά συστήματα.

Η προκύπτουσα αίσθηση είναι μία μορφή συνείδησης που αποσπάται από το σώμα και συχνά περιγράφεται ως "εμπειρία εκτός σώματος". Ο Dr. Blanke παρατήρησε αυτό το φαινόμενο, δειγείροντας ηλεκτρικά τον εγκεφάλου ενός ασθενή που υποφέρει από επιληψία του βρεγματικού λοβού. Βρήκε ότι διεγείροντας τη σωστή έλικα (που βρίσκεται προς το πίσω μέρος του εγκεφάλου στη συμβολή των βρεγματικού και κροταφικού λοβού) προκάλεσε στον ασθενή την αίσθηση σαν να "βυθίζεται στο κρεβάτι" ή να πέφτει από μεγάλο ύψος". Στα μεγαλύτερα μήκη κύματος, η διέγερση προκαλεί μία εμπειρία εκτός σώματος (Οut of Βody Εxperience) ή OBE.

Ο ασθενής περιέγραψε την εμπειρία σαν να βλέπει τον εαυτό από κάποιο ύψος, να βρίσκεται ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Πρόσθετη διέγερση προκάλεσε στον ασθενή να αισθανθεί ότι τα χέρια του και τα πόδια του κινούνται προς το σώμα της, ακόμα κι αν ολόκληρο το σώμα της ήταν σταθερό. Η εμπειρία, εντούτοις, ήταν παροδική και εξαφανίστηκε όταν o ασθενής προσπάθησε να διαπιστώσει την παραίσθηση.
Ο Dr. Blanke έγραψε μία συνοπτική αναφορά στην επιστημονική επιθεώρηση Nature ότι αυτές οι παρατηρήσεις δείχνουν πως μία OBE καθώς κι άλλες παραισθήσεις που αφορούν την αντίληψη του σώματος στο χώρο και την κίνηση μπορούν να προκληθούν τεχνητά με ηλεκτρική διέγερση του φλοιού. Είπε ότι οι OBE ίσως αφορούν μια δυσλειτουργία στην επεξεργασία των αισθήσεων όπως η ισορροπία και η μετακίνηση. "Είναι πιθανό ότι η εμπειρία του διαχωρισμού του εαυτού μας από το σώμα είναι αποτέλεσμα της αποτυχίας να ενσωματωθούν οι σύνθετες σωματοαισθητηριακές και προθαλαμιαίες πληροφορίες", αναφέρει.

Το προθαλαμιαίο σύστημα είναι υπεύθυνο για την αποστολή πληροφοριών στον εγκέφαλο σχετικά με τη θέση και την κίνηση του κεφαλιού και το σωματοαισθητηριακό σύστημα παρέχει τις πληροφορίες στον εγκέφαλο για τη θέση του σώματος και των άκρων. Είπε ότι η γωνιακή έλικα θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό μέρος κάποιου μεγαλύτερου νευρικού κυκλώματος υπεύθυνου για τη σύνθετη αντίληψη του σώματός μας.

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ....ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ........