Καταχωρήθηκε 19 December 2010 - 04:17 PM

Αξίζει φίλοι μου να θυμηθούμε σε αυτή την ενότητα κάποιες καταστάσεις από τα παιδικά μας χρόνια...Καταστάσεις που ήταν κάπως χαρακτηριστικές και μας έχουν μείνει...Θα ξεκινήσω λοιπόν εγώ με μια ζαβολιά άνεφ προηγουμένου..Γύρω στο 80 μου είχε μπει η ιδέα να αποκτήσω ένα πιστόλι για τις απόκριες.Δυστυχώς το παλιό που είχα ήταν νεροπίστολο και δεν χρησιμοποιούσε μπαρούτι συνεπώς δεν έκανε για την στολή καουμπόι που είχα..Και τι δεν έκανα λοιπόν ένα μεσημέρι...Μαμά θέλω πιστόλι...έχεις μου έλεγε η μητέρα μου..Α αα μαμά αυτό δεν κάνει την έλεγα....και πήγαινε η συζήτηση για ώρες..Και τι δεν έκανα ο καημένος αλλά τίποτε η μητέρα μου δεν έλεγε να ενδώσει..Ο θυμός μου έφτασε στο απροχώρητο γιαυτό και έβαλα σε ενεργεία τα μεγάλα μέσα....Πηρα ένα κόκκινο μολύβι και έγραψα επάνω στην ταπετσαρία τότε της κρεβατοκάμαρας με μεγάλα γράμματα ..ΘΕΛΩ ΤΟ ΠΙΣΤΟΛΑΚΙ.Το τι έγινε στην συνέχεια δεν περιγράφεται με λόγια...Μόλις το είδε η μάνα μου άρχισε να φωνάζει...ε τις έφαγα για τα καλά (μην φανταστείτε κανένα δυο σκαμπίλια ήταν) ...κλαψ τι ταπείνωση.Παρά ταύτα τελικά χρήματα πήρα και επιτέλους αγόρασα ένα πανέμορφο περίστροφο το οποίο έπαιρνε στον μήλο του μια κυκλική διάταξη από σφαίρες με μπαρούτι...Τις βλακείες που έγραψα στον τοίχο σβήστηκαν με νερό δεν θυμάμαι αλλά αυτό που μου έμεινε ήταν πόσο ένα μικρό παιδί μπορεί να ενεργήσει για να καταφέρει αυτό που θέλει..

Καταχωρήθηκε 19 December 2010 - 18:11 PM

Χμμμμ μερικά πράγματα που έκανα μικρός δεν με κάνουν και πολύ υπερήφανο!Θα θυμηθώ κάτι άλλο όταν έχοντας βιώσει το τίναγμα του ηλεκτρικού ρεύματος απο πρίζα προσπαθούσα να λειτουργήσω ένα philips ραδιόφωνο με τη φλόγα ενός αναπτήρα στα δυο μέταλλα της πρίζας του... Είχα βλέπετε μια στρεβλή άποψη για τη φύση του ηλεκτρικού ρεύματος μετά απο το σπινθήρα που είχα δει.


Το δεύτερο shock της ζωής μου το έπαθα όταν νόμιζα ότι έμαθα..... Αγγλικά! Είχα μάθει το βρετανικό αλφάβητο απ έξω και ήξερα να το γράφω κιόλας. Και τότε μια απλή μέρα που θα μπορούσε να ήταν σαν όλες της άλλες....άνοιξαν οι ουρανοί. Ήταν μια στιγμή διαφώτισης! Ήταν εκείνες οι τρομερές στιγμές που δεν συμβαίνουν πάνω απο δύο φορές στη ζωή του ανθρώπου! Ήταν εκείνο το κομβικό σημίο που έκλεινε ένας νοητός κύκλος! Ήταν η στιγμή που ήμουν ένα άλλο άτομο.


Τρέχω στην μητέρα μου και της λέω ότι έμαθα Αγγλικά! "Πές μου μια λέξη για να στη γράψω στα αγγλικά!
Μου λέει : " Αγόρι"
Γεμάτος αυτοπεποίθηση το έγραψα στα αγγλικά " Agori" Θεέ μου θέλω να το ξεχάσω!!!!!! Αφού έγινε ένα μικρό φροντιστήριο για να καταλάβω τι έκανα αποχώρησα προβληματισμένος! Βέβαια πολλά χρόνιο αργότερα κάποιοι στο nternet τα ονόμαζαν ελληνικά! Ουφφφφ....και τρόμαξα!!!!!

Καταχωρήθηκε 19 December 2010 - 18:33 PM

Πιτσιρίκι δεν ήμουν και το πιο εύκολο παιδί...καλός μαθητής αλλά τρομερά άτακτος...

Εκείνα τα χρόνια, αρχές δεκαετίας του 80 δεν είχαμε παπλώματα στα παιδικά μας κρεβάτια αλλά κουβέρτες που από πάνω είχαν πυκνές φλοκάτες! Θέλησα λοιπόν να μειώσω λίγο τον όγκο τους βάζοντας φωτιά σε ένα σημείο για να μικρύνουν οι τρίχες... Laughing
Ευτυχώς το έσβησαν άμεσα όμως για πολλά χρόνια η φλοκάτη που σκέπαζε το δικό μου κρεβάτι είχε το σημάδι της παιδικής μου ανοησίας!

---

Άλλη φορά και για να εκδικηθώ έβαλα πολλές πέτρες στην εξάτμιση ενός άγνωστου στην γειτονιά σκαραβαίου που είχε παρκάρει στο σημείο που βάζαμε πέτρες-σημάδια τερμάτων για να παίξουμε μπάλα! Παρόλο που του είχα ζητήσει ευγενικά να παρκάρει λίγα μέτρα παρακάτω στον άδειο δρόμο ο άγνωστος ιδιοκτήτης με μάλωσε και μάλιστα με διαολόστειλε...
Ακόμα θυμάμαι ότι όταν επέστρεψε να πάρει το αυτοκίνητο και το έβαλε μπρος οι πέτρες που πάλλονταν στο καζανάκι της εξάτμισης κάλυπταν ακόμα και τον χαρακτηριστικό ήχο του μπόξερ μοτέρ του σκαραβαίου! Βγήκε βρίζοντας -προφανώς εμένα- αλλά εγώ είχα κρυφτεί και κοιτούσα από ασφαλές μέρος...Πήγε στην γειτονιά ρώτησε αλλά κανένας δεν του είπε τίποτα...Δεν το έμαθαν ποτέ οι γονείς μου...φυσικα δεν τον ξαναείδα και δεν έμαθα την συνέχεια

---

Ένα μεσημέρι Κυριακής βλέπαμε όλη η οικογένεια μία ξένη ταινία όπου αναφέρονταν σ ένα παιδί θαύμα! Ο πατέρας μου σχολίασε ότι αυτό ήταν σπάνιο και με ρώτησε αστειευόμενος προφανώς γιατί δεν είμαι σαν τον πρωταγωνιστή! Ο παιδικός εγωισμός, η ζήλια και ο θυμός μου τότε μ έκαναν να πιστεύω ότι αν διαβάσω όλες τις εγκυκλοπαίδειες που είχαμε σπίτι θα γινόμουν παιδί θαύμα...Άρχισα λοιπόν να τις διαβάζω μία μία
Αυτό που πέτυχα είναι ν ανακαλύψω μια δεξιότητα που μάλλον είχα και μου επιτρέπει μέχρι και σήμερα να θυμάμαι καλά ημερομηνίες ιστορικών γεγονότων και μυθολογία!
Στο σχολείο μου φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμο αφού συνήθως ήξερα περισσότερα στα συγκεκριμένα μαθήματα από τους υπόλοιπους κάτι που αναφέρθηκε στους γονείς μου από τους δασκάλους μου και ως αμοιβή...κονόμησα τον γομολάστιχα το Γενάρη του 1984 και ένα κρος ποδήλατο kings boy το ίδιο καλοκαίρι παρά την δεδομένη οικονομική στενότητα της οικογένειας μου αλλά και της εποχής γενικότερα!
Που να ήξερα τότε ότι η γνώση είναι πρακτικά άπειρη και ότι όσο περισσότερα γνωρίζεις τόσο πιο εύκολα συνειδητοποιείς το πόσα λίγα ξέρεις...

Καταχωρήθηκε 19 December 2010 - 19:11 PM

Σε γενικές γραμμές ήμουν το ασυνενόητο παιδί της οικογένειας!Ποιος εγω που τώρα που το σκέφτομαι ήμουν πάντα συνεσταλμένη,τυπική, το καλό παιδί!Οπως βλέπετε ξεχειλίζει η μετριοφροσύνη!Ετσι όμως είναι!
Παιδί λοιπόν ,πρωταπριλιά ήταν πήγα στο εργοστάσιο επίπλων του πατερα μου.Χτύπησα το κουδούνι από κατω κ ρώτησαν ποιος είναι!Κ απλά είπα η εφορία!Τι ήταν να το πω ..... το χαστούκι που μου έδωσε ο πατέρας μου όταν ειδε ότι ήμουν εγώ, ήταν τόσο δυνατό που ακόμα έχω τον πόνο στο μάγουλό μου!Κ ήταν ένας άνθρωπος τόσο τυπικός με τα λογιστικά του,αλλά η αναστάτωση ενός ελέγχου θα τους έφερνε τα πάνω κάτω!
Ηταν η πρώτη κ η τελευταία φορά στη ζωή μου που έκανα αστείο τέτοιο.
..................................

Ομως τα χρόνια πέρασαν κ θα θυμηθώ κατι σαν μητέρα πια!
Οταν γεννήθηκε η τρίτη κόρη μου,ηταν στο κρεββατάκι της μωρουλακι κ κοιμόταν.Αποφάσισε η μεγάλη που ηταν τότε τρίο χρονών να ασχοληθεί μαζί της.Μέχρι τότε έδειχνε αδιαφορία κατι επίσης ανησυχητικό.Μπήκε λοιπόν στο δωμάτιο έκλεισε την πόρτα κ την κλείδωσε από μέσα.Κ είπε τωρα θα ασχοληθώ με το μωρό!Κ τι δεν κάναμε!!Την πορτα δεν την άνοιγε.Τελικά το κατέβασμα του γενικού διακόπτη κ το σκοτάδι,επειδη ηταν βράδυ,έφερε το ποθητό αποτέλεσμα.Φοβήθηκε κ ξεκλείδωσε.
Αυτό το γεγονός εχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου!!

Καταχωρήθηκε 14 January 2011 - 11:39 PM

Πολύ ωραίο το θεματάκι
Να σκεφτώ... Χμμμ

Σκανταλιές δεν έκανα,για να σας αφηγηθώ καμία,αλλά μπορώ να σας πω μερικά από τα παιχνίδια που παίζαμε Καταρχάς είχαμε την τύχη τα Σαββατοκύριακα να τα περνάμε στην εξοχή, δηλαδή είχαμε εξερευνήσεις στο δάσος που αν δεν ήξερες τα μονοπάτια στο βουνό
χανόσουν άνετα Τα ποδήλατα (mountain πάντα) τα είχαμε σακατέψει από τις τρελές καταβάσεις που τα πόδια δεν βρίσκονταν στα πετάλια φυσικά εκείνη την ώρα της κατάβασης,
μια μέρα μάλιστα ένα ποδήλατο κόπηκε στη μέση (χα χα χα) αλλού η σέλα αλλού το τιμόνι.Και φυσικά είχαμε μετατρέψει ένα ξέφωτο σε γήπεδο, είχαμε μεταφέρει κάτι τεράστιες κοτρώνες, ουτε και θυμάμαι πως.. και τις είχαμε κάνει για δοκάρια,η μία μάλιστα ήταν σαν τα μενίρ του Οβελίξ, τέτοιο σχήμα, τέλειο δοκάρι, και φυσικά αφού τα δοκάρια ήταν άσπρα, έπρεπε και τα δικά μας, άρα τους είχαμε ρίξει κι ένα ασβέστωμα