Καταχωρήθηκε 16 March 2012 - 05:26 AM
Επειδή πολλοί εδώ μέσα είμαστε συλλέκτες, θεώρησα ότι καλό είναι να ανοιχτεί ένα θέμα γενικά με την μανία της συλλογής, η οποία μας
κυριεύει τους συλλέκτες και μας κάνει να αναζητούμε απεγνωσμένα και να αγοράζουμε αντικείμενα που πριν την έναρξη της συλλογής, θεωρούσαμε αδιανόητο να μας ενδιαφέρουν.
Αντικείμενα που στην πραγματικότητα δεν έχουμε τόσο ανάγκη, αλλά τα αγοράζουμε για να αυξήσουμε τις συλλογές μας, για συλλεκτικούς καθαρά λόγους.
Είναι η ίδια η μανία που στο ebay σπρώχνει τις τιμές ορισμένων σπάνιων αντικειμένων σε δυσθεώρατα ύψη, καθώς οι επίδοξοι αγοραστές οι οποίοι είναι κατειλλημένοι από την μανία αυτήν είναι πολλοί!

Πρόκειται λοιπόν για αυτή την καταραμένη τη μανία της συλλογής!
Όταν κολλήσεις το μικρόβιο, θέλεις και αυτό και εκείνο και το άλλο.
Απληστία με λίγα λόγια, δεν νομίζω να υπάρχει καλός συλλέκτης χωρίς να είναι άπληστος.
Παρά το ότι μπορεί να ακούγεται σκληρό, ισχύει.
Πόσο μπροστά ήταν οι αρχαίοι και πόσο σοφοί, όταν έλεγαν ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ και ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ!
Δηλαδή να ακολουθούμε πάντα το μέτρο και να μην υπερβάλλουμε σε τίποτα!
Και πόσο σωστό είναι!!!
Φαίνεται στην καθημερινότητα του καθένα μας, είτε προσωπικά είτε στο περιβάλλον μας.
Όλοι οι άνθρωποι είναι εύκολο να ξεφύγουν σε αυτό με το οποίο ασχολούνται, σε όλες τις εκφάνσεις
της ζωής γενικότερα, δεν αναφέρομαι μόνο στις συλλογές.
Να κρατήσεις την μέση και ιδανική τις περισσότερες φορές οδό, είναι το δυσκολότερο.
Ακόμα και αν υπάρχουν αθώα κίνητρα και αγνές προθέσεις, όπως η συλλογή αντικειμένων που μας θυμίζουν την παιδική μας ηλικία!
Γι'αυτό να κάνουμε τα γούστα μας, την τρέλα μας (συλλογές), αλλά όσο μπορούμε με μέτρο και αυτοσυγκράτηση!
Δεν χρειάζεται άγχος, πίεση(δεν έχω αυτό ή εκείνο), γιατί από ένα σημείο και μετά καταντά υπερβολικό
και καταλήγει σε μανία και εμμονή. Βέβαια να μου πείτε ποια είναι τα όρια του καθένα, ανάλογα με τις δυνοτότητες των τριών ΧΡ που διαθέτει και μπορεί να σπαταλήσει.
Αυτά δηλαδή που λείπουν λιγότερο ή περισσότερο από όλους μας και μας έχουν κάνει να τα αναζητούμε ως τρελοί!
ΧΡΗΜΑ-ΧΡΟΝΟ-ΧΩΡΟ.
Ίσως πάλι το όριο του κάθε ένα για την κάθε ασχολία ή χόμπι, είναι μέχρι εκεί που αρχίσει να γίνεται φορτικό για τον ίδιο και το περιβάλλον του.
Ίσως πάλι και όχι...
θέλω τις γνώμες σας, γιατί με έπιασαν οι φιλοσοφικές αναζητήσεις μου και έχω αρχίσει να κουράζω τον δυνητικό αναγνώστη,
δηλαδή έχω αρχίσει να γίνομαι φορτικός!

Καταχωρήθηκε 16 March 2012 - 09:54 AM

Βασικά έτσι είναι τα πράγματα CAP..Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό η κακό το σίγουρο είναι πως το υπερβολικό είναι οπωσδήποτε κακό αφού χάνεις τον έλεγχο και μαζεύεις τα πάντα..Μπορεί να γίνει αρρώστια και να καταντήσεις να ζεις σε ένα σπίτι γεμάτο πράγματα.Αυτό φυσικά δεν ισχύει για όλους έτσι μιλάω για ένα μικρό ποσοστό το οποίο υπάρχει.Θέλει ρέγουλα.
Συμβουλές εκ πείρας
Θέλει να μαζεύεις πράγματα μετά από μελέτη για το τι είναι αυτό που θέλεις να έχεις.
Δεν βιάζεσαι στις συλλογές σου.Κάνεις το χόμπι σου και η συλλογή είναι απόλαυση φτάνει να γίνεται διαχρονικά στον χρόνο.
Ποτέ δεν τρέχεις να αγοράσεις κάτι που θα βρεις δίνοντας όσα όσα.Κάπου θα ξαναβρεθεί με πολύ καλύτερη τιμή
Μαζεύεις με όριο σχετικά με τον χώρο σου.Αν έχεις μικρό σπίτι μαζεύεις μικρά πράγματα,αν έχεις αποθήκη η ένα μεγάλο χώρο μαζεύεις ότι θέλεις φτάνει να μετριάζεις τα παραπάνω.
Βάζεις φρένο αν δεις πως τα θες όλα..Σταματάς μαχαίρι την συλλογή γιατί τα πράγματα ξεφεύγουν από το λογικό.
Πουλάς κάτι το οποίο τελικά δεν το θεωρείς και τόσο απαραίτητο για να βάλεις κάτι ποιο σημαντικό..Δίνεις και παίρνεις για να μην πνιγείς κάποτε από τα πράγματα.


Θυμάμαι έβλεπα κάποτε στην TV μια γυναίκα στην Αμερική είχε μετατρέψει το σπίτι της σε ένα απέραντο παλαιοπωλείο κυρίως με ρούχα..Δεν έβλεπες έπιπλα ούτε τοίχους μόνο μικρούς διαδρόμους ίσα ίσα να περπατάς.
Όταν της καθάρισαν το σπίτι είχαν έρθει πόσα φορτηγά για να μαζέψουν τόνους από πράγματα..Πραγματικά απίστευτη ιστορία.

Πολύ απλά όταν δείτε πως δεν μπορείτε να κρύψετε άλλο τα πράγματα σας διακριτικά τότε σταματάτε!!!

Καταχωρήθηκε 16 March 2012 - 10:33 AM

Nαι σωστά, θα συμφωνήσω σχεδόν σε όλα!
Απλά το κακό είναι ότι άλλο η θεωρία, άλλο η πράξη στην οποία συνήθως ξεφεύγουμε.
Το μυστικό είναι να βάλουμε κάποιους περιορισμούς στις συλλογές μας, για παράδειγμα εγώ δεν μαζεύω καθόλου ρετρό
υπολογιστές καθώς δεν είχα μικρός, δεν τα ξέρω καλά και καταλαμβάνουν πολύ χώρο.
θέλουν και τις δικές τους οθόνες, πληκτρολόγια, πολλά καλώδια, χαμός.
Βέβαια άλλος μπορεί να μαζεύει περισσότερο υπολογιστές και καθόλου ή ελάχιστα κονσόλες, είναι θέμα επιλογών
και αναμνήσεων, βιωμάτων από μικρή ηλικία. Αλλά αυτό που ανέφερες ότι αν δεις ότι τα θες όλα, πρέπει να σταματήσεις ισχύει.
Είναι πλεονασμός και μιλάμε για άπειρα πράγματα, δεν μπορείς να τα έχεις όλα, είναι ουτοπικό!
Το μεγαλύτερο μυστικό όμως για τις συλλογές, όπως και εσύ αναφέρεις πολύ σωστά είναι ο παράγοντας χρόνος.
Πρέπει να υπάρχει επιμονή και υπομονή, όχι βιασύνη, για πολλούς και διάφορους λόγους.
Πρέπει να βλέπεις την συλλογή σου με μια ποιο μακροχρόνια προοπτική!
Και εγώ μαζεύω αρκετά χρόνια τώρα (κοντά στα και το ακολούθησα αυτό και θεωρώ ότι είναι η καλύτερη στρατηγική για τις συλλογές.
Ξέφυγα όμως τα 2 τελευταία χρόνια που έχω μαζέψει πολύ πράγμα και πρέπει να περιορίσω κάπως τις αγορές μου.
Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
Σιγά σιγά λοιπόν με προσοχή και με υγεία βέβαια, και τα υπόλοιπα έρχονται.

Καταχωρήθηκε 16 March 2012 - 01:09 PM

σε διαφορα topics στο φορουμ εχουν αναφερθει συζητησεις σχετικα με το συγκεκριμενο θεμα και ολοι συμφωνουμε με τα προλεγομενα απο την ουσια στην πραξη ομως βλεπω διαφορες και βλεπω διαφορες κυριως στην εμπορευματοποιηση του πραγματος με εμας που δεν ξεκινησαμε να συλλεγουμε νωρις να αποτελουμε στοχο για τους "επιτηδιους" και πραγματικα χαρηκα απεριοριστα οταν παιδια απο το φορουμ αρχισαν να αναφερουν οτι ο ταδε μου χαρισε αυτο και παει λεγοντας αυτη ειναι η ουσια της συλλογης τελεια και παυλα ουτε δωματια γεματα ουτε κομπασμος για τα ακριβα αποκτηματα του καθενος παρα η επικοινωνια ανθρωπων που συζητουν και ανταλλασουν αποψεις για τα θεματα που αγαπουν

Καταχωρήθηκε 16 March 2012 - 04:23 PM

Προσωπικά συλλέγω μόνο εδώ κ 6 μήνες κονσόλες κ παιχνίδια από τα οποία έχω αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία.Είναι θέμα νοσταλγίας κ απωθημένου.
Επειδή όμως άρχισα σχετικά αργά συνάντησα πολλές δυσκολίες.
Την αγάπη που έχω για αυτά σύντομα την διαδέχτηκε η ανυπομονησία της συλλογής κ γρήγορα κτλβα (ευτυχώς) πως πρέπει να ηρεμήσω
κ να απολαύσω την περιπέτεια της αναζήτησης.
Απλώς φοβόμουν πως πλέον πολλά είναι αυτά που δεν βρίσκονται εύκολα κ
κατά κάποιο τρόπο ήθελα να αναπληρώσω το χαμένο έδαφος.
Η συλλογή πρέπει να είναι ευχαρίστηση κ όχι εμμονή.

Καταχωρήθηκε 17 March 2012 - 08:36 PM

Μήνυμα από akmakas, σχετικά με 16 March 2012 - 09:54 AM, είπε
Πολύ απλά όταν δείτε πως δεν μπορείτε να κρύψετε άλλο τα πράγματα σας διακριτικά τότε σταματάτε!!!



Σωστό !!!!! Χα χα χα

Είμαστε συλλέκτες τι να κάνουμε ;;;;;
Άτιμο Μικρόβιο