Όλος ο κόσμος της Θεσσαλονίκης πέρασε από το παλιό Λούνα πάρκ..Στις μνήμες μας έρχονται μουσικές γέλια και φωνές..Λαμπάκια και χρώματα ζωντανεύουν σαν όραμα μπροστά στα μάτια μας...Ο μύλος,η μπαλαρίνα,Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια με τις παλιές μουσικές του Packman του Charly και του Pole position και ο ασπρομάλλης μεσήλικας που μάζευε τα δεκάρικα από τα μηχανήματα γεμίζοντας τους άδειους κουβάδες δεν μπορεί να ξεχαστεί.Όλες αυτές οι μνήμες μας στέλνουν πίσω,πολύ πίσω στον χρόνο.


Ας μιλήσουμε όμως και λίγο από την ιστορία αυτού του Λούνα πάρκ το οποίο δημιούργησε ο Φώτης Δεστούνης στη Θεσσαλονίκη το 1952 και που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Έκθεση Θεσσαλονίκης της εποχής εκείνης.Η πρόσκληση ήρθε από τον ίδιο τον Ιωάννη Βελλίδη ο οποίος αποτέλεσε και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΘ.Η ΔΕΘ είχε παράδοση από τα χρόνια του ΄20 και του ΄30 σε φιλοξενία ατραξιόν, ακροβάτες, τον περίφημο Γύρο του Θανάτου.Στη δεκαετία του εβδομήντα στη Θεσσαλονίκη το Λούνα Παρκ εγκαθίσταται στην απόληξη της οδού Μπότσαρη προς τη θάλασσα.Εκεί θα αποκτήσει μόνιμα παιχνίδια ατραξιόν και την περίφημη ρόδα που τα απογεύματα φώτισε με τι αναμμένες λάμπες του την περιοχή.Η κλασσική εικόνα του τροχού που γυρνούσε φαινόταν ακόμη και από το Λευκό Πύργο. Μαζί με τις κούνιες κλασικές συνήθειες με δώρα στους νικητές η σκοποβολή, ο ιππόδρομος, αλλά και τα πρώιμα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα arcades,τα φλιπεράκια,τα επιτραπέζια ποδοσφαιράκια.


Τη δεκαετία του ογδόντα το πάρκο μετακομίζει σε νέο χώρο οπού και θα μείνει για είκοσι ολόκληρα χρόνια. Πρόκειται για την περιοχή στο Ποσειδώνιο, εκεί που σήμερα βρίσκεται το Μέγαρο Μουσικής. Το πάρκο είχε μεγαλώσει σημαντικά,νέα εντυπωσιακά παιχνίδια παραγγέλνονται από τη μητέρα των Λούνα Πάρκ την Ιταλία, που εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να παρέχει τα πιο εντυπωσιακά και καινούργια παιχνίδια.Η εισαγωγή της Μπαλαρίνας,του Tacada,της κάμπιας τραινάκι, του οδοντωτού βαγονιού που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στις κατηφοριές με τις ράγες,το κτίριο με τους καθρέφτες που χάνεσαι εντός του,οι γροθιές που σε περιμένουν να δοκιμάσεις τη δύναμη σου, το ψάρεμα,πλάι στους παραδοσιακούς κρίκους,τις κλασικές βαρκούλες, και τα συγκρουόμενα γίνονται η αγαπημένη διασκέδαση της πόλης στην άκρη της παραλίας αλλά και το τρένο φάντασμα μετέφεραν τους μικρούς φίλους σε άλλους παραμυθένιους κόσμους.

Στα τέλη του 90 η απόφαση να χτιστεί στο συγκεκριμένο σημείο το Μέγαρο μουσικής αναγκάζει την Ελπίδα Δεστούνη κόρη του ιδρυτή του Λούνα Παρκ Φώτη Δεστούνη το 2000 να αναζητήσει μια νέα περιοχή για να εγκαταστήσει το λούνα παρκ.Με την έλευση της νέα δεκαετίας έρχεται και η εποχή που η πόλη αρχίζει να ανοίγεται προς τα έξω με νέα προάστια να δημιουργούνται και το οικόπεδο στα Πατριαρχικά Πυλαίας μοιάζει να είναι το ιδανικό.Αυτή την φορά το λουνα παρκ που ξέραμε δεν θα είχε καμία σχέση με τα παλαιότερα.Τώρα πλέον το πάρκο πήρε το ύφος και τις διαστάσεις της νέας εποχής που ήθελε νέες πιο έντονες συγκινήσεις.
Έτσι λοιπόν πλάι στα παραδοσιακά κλασσικά παιχνίδια του Πάρκου που όλοι γνωρίζαμε προστέθηκαν και τα επιπλέον άκρως εθιστικά για τους νέους καινούργια παιχνίδια όπως το το ολοκαίνουργιο ρόλερ κόστερ τρενάκι το οποίο έπιανε πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες με σαφώς περισσότερο ίλιγγο λόγο των ιδιαίτερα μεγαλύτερων κλήσεων στις ράγες.Από εκεί και πέρα προστέθηκε το πειρατικό καράβι,το σφυρί,το ranger και όλα μαζί έδεναν αρμονικά σε ένα πολύ μεγαλύτερο χώρο στον οποίο δημιουργήθηκαν ολόκληρα σκηνικά που θύμιζαν έντονα ένα παραμύθι.

Το συγκεκρημένο θέμα έχει αναρτηθεί με πρόσθετες βελτιώσεις και σε άρθρο εδώ